Uzyskiwane przez brytyjską firmę dochody będą dochodami przedsiębiorstwa, dlatego też czytelnik nie będzie zobowiązany do pobrania 20 proc. zryczałtowanego podatku dochodowego.

Zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT podatek dochodowy z tytułu uzyskanych na terytorium Polski przez podatników, o których mowa w art. 3 ust. 2 (nierezydentów), przychodów z tytułu świadczeń: doradczych, księgowych, badania rynku, usług prawnych, usług reklamowych, zarządzania i kontroli, przetwarzania danych, usług rekrutacji pracowników i pozyskiwania personelu, gwarancji i poręczeń oraz świadczeń o podobnym charakterze ustala się w wysokości 20 proc. przychodów.

Z pytania wynika jednak, że usługi reklamowe świadczy brytyjska firma wystawiająca co miesiąc fakturę VAT, a więc mamy tutaj do czynienia z przedsiębiorstwem zagranicznym.

Stosownie do art. 22a ustawy o CIT w pierwszej kolejności należy tu zastosować przepisy umowy o unikaniu podwójnego opodatkowania.

Z art. 7 ust. 1 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=184444]konwencji z 20 lipca 2006 r. między Rzecząpospolitą Polską i Zjednoczonym Królestwem Wielkiej Brytanii i Irlandii Północnej w sprawie unikania podwójnego opodatkowania i zapobiegania uchylaniu się od opodatkowania w zakresie podatków dochodowego i od zysków majątkowych (DzU nr 250, poz. 1840)[/link] wynika, że zyski przedsiębiorstwa z siedzibą w Wielkiej Brytanii podlegają opodatkowaniu tylko w Wielkiej Brytanii, chyba że przedsiębiorstwo prowadzi działalność gospodarczą w Polsce poprzez zakład. Jeżeli przedsiębiorstwo wykonuje działalność poprzez zakład, to zyski przedsiębiorstwa mogą być opodatkowane w Polsce, jednak tylko w takiej mierze, w jakiej mogą być przypisane temu zakładowi.

Stosując więc postanowienia tej umowy, uzyskiwane przez brytyjskiego kontrahenta dochody będą dochodami przedsiębiorstwa i nie będą podlegały opodatkowaniu w trybie art. 21 ust. 1 pkt 2a ustawy o CIT. Dlatego czytelnik nie będzie zobowiązany do pobrania 20 proc. zryczałtowanego podatku. Dochody te firma brytyjska rozliczy w Wielkiej Brytanii.

Podkreślić jednak należy, że zgodnie z art. 26 ust. 1 ustawy o CIT niepobranie podatku jest możliwe pod warunkiem udokumentowania miejsca siedziby podatnika do celów podatkowych uzyskanym od niego zaświadczeniem (certyfikatem rezydencji) wydanym przez właściwy organ administracji podatkowej.

Identyczne stanowisko zajął [b]minister finansów w interpretacji indywidualnej z 27 lutego 2007 r. (DD7/033-286/PD/07/ 734/06)[/b].

[i]Autor jest współpracownikiem Vademecum Głównego Księgowego, ABC Wolters Kluwer Polska[/i]