Choć jego [b]interpretacja z 20 marca 2009 r. (DD6/8213-141/MZG/08/PK-383)[/b] dotyczy stanu sprzed 1 grudnia 2008 r., to nadal jest aktualna. Zmieniło się bowiem tylko to, że prawo do odliczenia podatku naliczonego VAT nie zależy już od warunku, by wydatek można było wrzucić w koszty uzyskania przychodu.
Dziś takiego wymogu już nie ma, ale nadal kosztów reprezentacji nie możemy rozliczać w kosztach (zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 23 ustawy o PIT i art. 16 ust. 1 pkt 28 ustawy o CIT). Nadal też obowiązuje zakaz odliczania podatku naliczonego VAT od usług noclegowych i gastronomicznych (art. 88 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT).
Właśnie takich wydatków dotyczyło pytanie podatnika. Chciał on wiedzieć, czy może zaliczyć do kosztów podatek od towarów i usług zapłacony w cenie wydatków związanych ze spotkaniami z kontrahentami, a ponoszonych na kolację lub obiad, pobyt w hotelu czy poczęstunek kawą i herbatą.
Dyrektor poznańskiej izby stwierdził, że jest to niemożliwe [b](decyzja z 13 grudnia 2007 r., ILPB3/423-105/07-5/ŁM)[/b]. Argumentował, że skoro wydatek nie jest kosztem podatkowym, to nie może być nim również VAT od tego wydatku.
Minister finansów uznał, że taka interpretacja jest błędna. Przepisy o podatku dochodowym regulują bowiem wprost sytuacje, gdy podatnik ma prawo zaliczyć VAT do kosztów podatkowych (chodzi tu o art. 23 ust. 1 pkt 43 ustawy o PIT i art. 16 ust. 1 pkt 46 ustawy o CIT).
„Jakkolwiek z brzmienia przepisów wynika, iż koszty reprezentacji nie są kosztem uzyskania przychodów, to jednak naliczony podatek od towarów i usług jest kosztem podatkowym w tej części, w której zgodnie z przepisami o podatku od towarów i usług podatnikowi nie przysługuje obniżenie kwoty lub zwrot różnicy podatku od towarów i usług, niezależnie od charakteru wydatków, których dotyczy ten podatek” – stwierdził minister.
Prawidłowe było więc stanowisko podatnika, że można zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów podatek VAT w związku wydatkami na reprezentację, mimo że one same nie są kosztem podatkowym.