Uznał tak w [b]interpretacji dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPP1-443-232/09-2/PR)[/b].

Z pytaniem zwrócił się biegły, który jest wpisany na listę sądu okręgowego i wykonuje opinie procesowe na zlecenie sądów i prokuratur. Taka działalność, [b]zgodnie z uchwałą Naczelnego Sądu Administracyjnego z 12 stycznia 2009 r. (sygn. I FSK 813/07)[/b], jest opodatkowana 22-proc. VAT.

Biegły zapytał, czy może skorzystać ze zwolnienia podmiotowego przewidzianego w art. 113 ust. 1 ustawy. Dzięki temu nie będzie naliczał ani odprowadzał podatku VAT, dopóki wartość jego usług nie przekroczy 50 tys. zł. Dotychczas nie przekroczyła.

Dyrektor IS stwierdził, że biegły ma prawo do zwolnienia. Przypomniał, że według ustawy o VAT osoby, u których wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła w poprzednim roku podatkowym 50 tys. zł, są z niego zwolnione. Do wartości sprzedaży nie wlicza się kwoty podatku.

Zwolnienie to nie dotyczy jednak osób świadczących usługi prawnicze oraz doradcze, a także jubilerskie.

Dodatkowo minister finansów określił w rozporządzeniu listę towarów i usług, których nie dotyczy zwolnienie ustawowe. Na liście tej znalazło się m.in. „doradztwo, z wyłączeniem doradztwa rolniczego”. Ani ustawa o VAT, ani przepisy wykonawcze do tej ustawy nie definiują pojęcia doradztwa. Nie ma też definicji rzeczoznawstwa.

Zgodnie z „Małym słownikiem języka polskiego” PWN rzeczoznawca to „specjalista powoływany do wydawania orzeczenia czy opinii w sprawach spornych, wchodzących w zakres jego kwalifikacji zawodowych, inaczej biegły, ekspert”. „Doradzać” zaś znaczy „udzielić porady, wskazać sposób postępowania w jakiejś sprawie”.

Na tej podstawie dyrektor IS stwierdził, że świadczenie usług na zlecenie sądów, czyli sporządzanie opinii, mieści się w zakresie rzeczoznawstwa. Nie stanowi to jednak usług doradztwa, bo biegły sądowy „nie doradza” organowi prowadzącemu postępowanie. Tworzy tylko jeden z dowodów mających znaczenie w postępowaniu sądowym.

Jak czytamy w interpretacji, wnioskodawca może skorzystać ze zwolnienia, skoro wartość sprzedaży opodatkowanej nie przekroczyła u niego w roku podatkowym 50 tys. zł. Nie ma przesłanek, które ograniczałyby tę możliwość, ponieważ usługi świadczone przez biegłego sądowego nie stanowią usług prawniczych ani usług doradztwa.