[b]Wyrok WSA w Kielcach z 4 kwietnia 2009 r. (I SA/Ke 89/09)[/b]

[srodtytul]Jaki jest problem[/srodtytul]

Organy podatkowe obu instancji odmówiły umorzenia postępowania egzekucyjnego prowadzonego na podstawie tytułu wykonawczego wystawionego na zaległości w podatku dochodowym od osób fizycznych. Powołując się na art. 224a § 1 ordynacji podatkowej, wyjaśniły, że instytucja wstrzymania wykonania decyzji określona w tym przepisie jest uzależniona od uprzedniego podjęcia rozstrzygnięcia w sprawie przyjęcia zabezpieczenia, lecz nie następuje jednocześnie z momentem wydania postanowienia o przyjęciu zabezpieczenia i wymaga wydania odrębnego orzeczenia w tej sprawie. Tym samym postanowienie dyrektora urzędu kontroli skarbowej w sprawie przyjęcia zabezpieczenia nie przesądzało, że decyzja wymiarowa nie była wykonalna.

Sprawa trafiła do WSA.

[srodtytul]Skąd to rozstrzygnięcie[/srodtytul]

Sąd jednak skargi nie uwzględnił. Stwierdził, że postanowienie dyrektora izby skarbowej odpowiada prawu, a przy jego wydaniu nie doszło do naruszenia ogólnych zasad postępowania.

Nie wstrzymuje wykonania decyzji zarówno złożenie wniosku o przyjęcie zabezpieczenia i wstrzymanie wykonania decyzji, jak i wydanie postanowienia o przyjęciu zabezpieczenia czy nawet wniesienie zabezpieczenia w gotówce.

Istnienie zaległości podatkowej oznacza w tym przypadku uchylanie się zobowiązanego od wykonania obowiązku. Skoro zatem zobowiązanie wynikające z decyzji wymiarowej było wymagalne, to, wbrew zarzutom skargi, istniały podstawy do podjęcia czynności zmierzających do wykonania obowiązków przez zobowiązanego – wystawienia tytułu wykonawczego i wszczęcia egzekucji. Złożenie przez zobowiązanego wniosków o przyjęcie zabezpieczenia i wstrzymanie wykonania decyzji nie upoważnia organu egzekucyjnego do zaniechania obowiązków wynikających z tych przepisów. Podjęcie przez podatnika działań w tym zakresie nie oznacza bowiem dobrowolnego wykonania zobowiązania.

Postępowanie egzekucyjne umarza się w przypadkach ściśle określonych. Dzieje się tak, gdy obowiązek nie jest wymagalny, został umorzony lub wygasł z innego powodu albo jeżeli nie istniał. W rozpatrywanej sprawie żadna z tych okoliczności do daty jej ostatecznego rozstrzygnięcia nie wystąpiła, a zobowiązanie wynikające z decyzji wymiarowej istniało i było wymagalne zarówno w dacie wszczęcia egzekucji, jak i rozstrzygania przez organ odwoławczy. Egzekwowany obowiązek nie został umorzony ani też nie wygasł z innego powodu. Przyjęcie zabezpieczenia nie skutkuje wygaśnięciem zobowiązania, nie jest bowiem zapłatą podatku. Zabezpieczenie stwarza jedynie pewną gwarancję, że w przyszłości dojdzie do wyegzekwowania obowiązku.