Przepisy o podatku dochodowym zawierają ograniczenia w odliczaniu składek członkowskich przez przedsiębiorców.

Zgodnie z ogólną zasadą zawartą w art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o PIT nie uważa się za koszty uzyskania przychodów składek na rzecz organizacji, do których przynależność podatnika nie jest obowiązkowa. Przepis ten przewiduje jednak wyjątki.

[b]Podatnicy mogą odliczyć od przychodów składki na rzecz organizacji zrzeszających przedsiębiorców i pracodawców działających na podstawie odrębnych ustaw.[/b]

Obowiązuje jednak limit takich wydatków, które mogą być zakwalifikowane do kosztów podatkowych. [b]Przedsiębiorca może je odliczyć do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15 proc. wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek ZUS.[/b] Jeżeli przedsiębiorca nie wypłacał tych wynagrodzeń, kwota składek zaliczana do kosztów uzyskania przychodów w roku podatkowym nie może przekroczyć 114 zł.

[b]Ponadto kosztem podatkowym są wpłaty przedsiębiorców prowadzących działalność gospodarczą w dziedzinie turystyki, wypoczynku, sportu i rekreacji na rzecz Polskiej Organizacji Turystycznej (tu limit nie obowiązuje).[/b]

[srodtytul]Radcowie prawni[/srodtytul]

Przykładem podatników, którzy mogą odliczyć składki w pełnej wysokości, są radcowie prawni. Potwierdza to np. [b]interpretacja Izby Skarbowej w Poznaniu z 21 kwietnia 2008 r. (nr ILPB1/415-62/08-2/TW)[/b]. Z pytaniem zwrócili się radcowie działający w formie spółki cywilnej. Rozliczają się z urzędem skarbowym na podstawie księgi przychodów i rozchodów. Na gruncie prawa podatkowego są oni traktowani jak osoby prowadzące działalność gospodarczą. Wnioskodawcy oczywiście należą do samorządu zawodowego (jest to obowiązek każdego radcy prawnego), z czym wiąże się konieczność uiszczania co miesiąc składek członkowskich. Część wpłacanej kwoty odprowadzana jest przez samorząd zawodowy do ubezpieczyciela tytułem składki ubezpieczenia OC w zakresie wykonywania tego zawodu.

Izba skarbowa potwierdziła, że w takiej sytuacji składki mogą być zaliczone do kosztów. Od tego jest bowiem uzależniona możliwość prowadzenia kancelarii. Osoba, która nie dopełnia tego obowiązku, może być nawet skreślona z listy radców prawnych.

[srodtytul]Rzeczoznawca motoryzacyjny[/srodtytul]

W odpowiedzi z[b] 9 grudnia 2008 r. (IPPB1/415-1108/07-2/ES) Izba Skarbowa w Warszawie [/b]zajmowała się pytaniem rzeczoznawcy samochodowego. Jest on wpisany na listę rzeczoznawców w Ministerstwie Infrastruktury. Ponadto na zasadzie dobrowolności jest członkiem Ogólnopolskiego Stowarzyszenia Rzeczoznawców Techniki Motoryzacyjnej i Ruchu Drogowego. Z tytułu przynależności do niego ma obowiązek rejestrowania każdej opinii, która otrzymuje kolejny numer i wydawana jest na druku stowarzyszenia (podnosi to jej rangę).

Przynależność do stowarzyszenia znacznie ułatwia także pozyskanie klientów. To dlatego, że usługobiorcy, którzy potrzebują opinii rzeczoznawcy, najczęściej zwracają się do stowarzyszenia, które wskazuje listę rzeczoznawców wraz z ich numerami telefonów.

Za przynależność do stowarzyszenia wnioskodawca wnosi miesięczną składkę. Jego zdaniem w całości jest ona kosztem uzyskania przychodu, bo bez tego rzeczoznawca nie miałby szans na prowadzenie działalności.

Izba skarbowa nie zgodziła się z tym stanowiskiem. Zwróciła uwagę, że przynależność podatnika do stowarzyszenia jest dobrowolna. To oznacza, że przedsiębiorca będzie mógł zaliczyć do kosztów wydatki w ramach limitu określonego w art. 23 ust. 1 pkt 30 ustawy o PIT.

Jeśli w poprzednim roku nie zatrudniał pracowników, to ma prawo zmniejszyć przychody o kwotę nie wyższą niż 114 zł.

[srodtytul]Firma płaci za pracowników[/srodtytul]

Składki muszą płacić nie tylko przedsiębiorcy. Często zdarza się, że do różnego rodzaju organizacji należą pracownicy firmy. Taką sytuację rozpatrywała [b]Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 30 października 2007 r. (ITPB1/423-43/07/MK)[/b]. Z wnioskiem wystąpiła spółka z o.o. zajmująca się dystrybucją energii elektrycznej.

Wśród pracowników firmy są osoby, które w myśl ustawy o samorządach zawodowych architektów, inżynierów budownictwa oraz urbanistów zostały wpisane na listę członków właściwej izby samorządu zawodowego i zobowiązane są do opłacania składek członkowskich. Są to m.in. osoby należące do Polskiej Izby Inżynierów Budownictwa. Wydatki związane z opłacaniem tych składek ponosi bezpośrednio spółka. Izba zgodziła się, że mogą one zostać zaliczone do jej kosztów uzyskania przychodów. Podkreśliła, że są nimi między innymi tzw. koszty pracownicze.

Obejmują one przede wszystkim wynagrodzenie zasadnicze, wszelkiego rodzaju nagrody, premie i diety oraz inne wydatki ponoszone na rzecz pracowników. Dlatego izba uznała, że opłacenie składek członkowskich jej pracowników z tytułu ich przynależności do izby samorządu zawodowego mogą być, jako składnik wypłaconego wynagrodzenia, zaliczone do kosztów podatkowych, jeżeli przynależność tych pracowników do izby jest bezpośrednio związana z zakresem czynności wykonywanych dla pracodawcy.

Kosztem firmy jest także refundacja tego rodzaju składek zapłaconych przez pracownika. Potwierdza to odpowiedź [b]Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 października 2007 r. (ITPB1/423-43a/07/MK)[/b].

[srodtytul]Związki rewizyjne[/srodtytul]

Ustawa o CIT zawiera analogiczne do przepisów ustawy o PIT ograniczenie w zaliczaniu składek do kosztów podatkowych. Wskazuje ona dodatkowo, że kosztem uzyskania przychodu są składki organizacji spółdzielczych na rzecz związków rewizyjnych i Krajowej Rady Spółdzielczej (ale tylko do limitu określonego w rozporządzeniu wydanym przez ministra finansów – jest on uzależniony od wielkości przychodów).

[ramka][b]Jakie warunki trzeba spełnić, aby odliczyć[/b]

Przedsiębiorca, który należy do organizacji, do której przynależność nie jest obowiązkowa, może zaliczyć zapłacone składki do kosztów, jeśli:

- wydatek był poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania (zabezpieczenia) źródła przychodu,

- organizacja, na rzecz której opłacane są składki, zrzesza przedsiębiorców i pracodawców,

- organizacja, na rzecz której opłacane są składki, działa na postawie odrębnych ustaw.

Przedsiębiorca może je odliczyć do wysokości łącznie nieprzekraczającej w roku podatkowym kwoty odpowiadającej 0,15 proc. wynagrodzeń wypłaconych w poprzednim roku podatkowym, stanowiących podstawę wymiaru składek ZUS. Jeżeli przedsiębiorca nie wypłacał tych wynagrodzeń, to roczny limit kosztów wynosi 114 zł.[/ramka]

[i]masz pytanie, wyślij e-mail do autora

[mail=k.pilat@rp.pl]k.pilat@rp.pl[/mail][/i]