Zgodnie z regułami określającymi miejsce świadczenia usług na ruchomym majątku rzeczowym podlegają one opodatkowaniu w kraju ich faktycznego wykonania.
[srodtytul]Przeniesienie opodatkowania[/srodtytul]
Jeśli więc jest to Polska, to zasadą jest opodatkowanie według 22-proc. stawki. Jeżeli jednak nabywcą usług jest podatnik zarejestrowany dla potrzeb VAT w innym państwie UE, to możliwe jest przeniesienie opodatkowania do kraju rejestracji. Umożliwia to rozliczenie VAT przez nabywcę na zasadzie importu usług. Przed zmianą przepisów dodatkowym warunkiem braku opodatkowania takich usług w Polsce był wywóz towarów z naszego kraju w ciągu 30 dni od wykonania usług. Warunek ten był niezgodny z dyrektywą w sprawie VAT, która wskazuje jedynie na konieczność wywozu towarów z kraju po wykonaniu usług. Nie określa jednak terminu, w którym ma to nastąpić.
Na podstawie dotychczasowych przepisów w razie wywozu towarów po upływie 30 dni od naprawy unijny usługobiorca ponosił dodatkowy koszt polskiego VAT. Co prawda mógł go odzyskać, składając odpowiedni wniosek do polskiego urzędu skarbowego, ale musiał ponieść związane z tym dodatkowe koszty (np. związane z obsługą tego zwrotu) oraz długo czekać na zwrot pieniędzy.
[srodtytul]Nowe zasady[/srodtytul]
Nowelizacja zmieniła zasady pozwalające na nienaliczanie VAT przez polskiego usługodawcę. Po pierwsze, wydłużono termin na wywóz towarów z Polski z 30 do 90 dni. Po drugie, nawet po upływie 90 dni możliwe jest wykazanie transakcji jako niepodlegającej VAT w Polsce i skorygowanie naliczonego wcześniej podatku. Będzie się to jednak wiązało z obowiązkiem naliczenia VAT w okresie, w którym upłynęło 90 dni od wykonania usług. Po wywozie towarów podatnik będzie uprawniony do korekty podatku należnego w rozliczeniu za okres, w którym towary zostały wywiezione, bez konieczności wstecznego korygowania deklaracji. Oznaczać to będzie konieczność czasowego sfinansowania VAT przez polskiego usługodawcę, chyba że umowa zostanie sformułowana w taki sposób, aby umożliwić uzyskanie VAT od usługobiorcy, który będzie mógł go ponownie odzyskać po wywozie towaru z Polski. Zwykle bowiem to właściciel towaru odpowiada za jego transport i ewentualną zwłokę w wywozie. Wynagrodzenie powinno być wówczas określone w kwocie netto i powiększone o ewentualny VAT, należny w przypadku braku wywozu towarów w ciągu 90 dni od naprawy.
[i]Autorka jest doradcą podatkowym w spółce MDDP Michalik Dłuska Dziedzic i Partnerzy[/i]
