Zgodnie z art. 12 ust. 1 ustawy o PIT, za przychody ze stosunku pracy uważa się m.in. wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne oraz wartość pieniężną świadczeń w naturze bądź ich ekwiwalenty. Zalicza się do tego również świadczenia pieniężne ponoszone za pracownika oraz wartość innych nieodpłatnych świadczeń.
Przy założeniu, że dopłaty do nauki ze strony pracodawcy są przychodem ze stosunku pracy, pracodawca musi je doliczyć do pozostałych przychodów pracownika. Oznacza to konieczność potrącenia przez firmę zaliczki na podatek dochodowy od wartości pomocy dla pracownika. Będzie tak np. w sytuacji, gdy dostaje on w danym miesiącu jakąś kwotę w celu opłacenia kursu.
[b]Inaczej będzie jednak w przypadku, gdy szkolenie językowe jest związane z prawidłowym wykonywaniem przez pracownika jego zadań. Może tak być np. w sytuacji, gdy zatrudniony pracuje w międzynarodowym środowisku. Dopłaty nie stanowią wówczas dla zatrudnionej osoby przychodu ze stosunku pracy.[/b]
Potwierdził to [b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Warszawie w wyroku z 31 stycznia 2008 r. (sygn. III SA/Wa 1915/07)[/b].
W takiej sytuacji nie następuje żadne przysporzenie na rzecz zatrudnionego. Pracodawca zamawia taką usługę, a firma szkoleniowa wykonuje ją na rzecz pracodawcy, a nie na rzecz pracownika.
Sąd podkreślił jednak, że organ podatkowy w trakcie ewentualnego postępowania podatkowego ma prawo oceniać czy dane szkolenie wiązało się z bieżącym funkcjonowaniem zakładu pracy, czy też było ono związane z np. związane z osobistymi zainteresowaniami pracownika.
