Każda z ustaw – i ta o CIT, i ta o VAT – zawiera własną definicję małego podatnika, którą trzeba spełniać, by móc się rozliczać kwartalnie z danego podatku. Wyjątkowo dla celów VAT niespełnienie kryteriów małego podatnika nie pozbawia prawa do kwartalnego składania deklaracji, ale wtedy co miesiąc trzeba płacić zaliczki na ten podatek.
Skoro spółka z o.o., o którą pyta czytelniczka, jest małym podatnikiem w rozumieniu ustawy o VAT (bo jej wartość sprzedaży brutto za 2008 r. nie przekroczyła równowartości 1 200 000 euro, czyli 4 053 000 zł), to znaczy, że może składać kwartalne deklaracje VAT-7K bez wpłat zaliczek. Nie ma tu znaczenia, że nie jest małym podatnikiem dla celów CIT (aby mieć taki status, jej sprzedaż brutto za 2008 r. nie mogła przekroczyć 800 tys. euro, czyli 2 702 000 zł). Konsekwencje tego są tylko takie, że zaliczki na CIT będzie wpłacać co miesiąc.
Rozliczenie kwartalne to możliwość, nie obowiązek małego podatnika, a zatem przedsiębiorca, który ma taki status zarówno dla celów CIT, jak i VAT, może zdecydować, że oba podatki będzie płacić kwartalnie albo oba co miesiąc, albo tylko jeden z nich będzie rozliczany kwartalnie, a drugi co miesiąc.
Podstawa prawna:
– ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług ([link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]DzU nr 54, poz. 535 ze zm.[/link])
– ustawa z 15 lutego 1992 r. o podatku dochodowym od osób prawnych ([link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=115893]tekst jedn. DzU z 2000 r. nr 54, poz. 654 ze zm.[/link])
