[b]Zdecydowała tak Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 10 grudnia 2008 r. (ITPB3/423-487/08/MT).[/b]
Podatnik jest współwłaścicielem nieruchomości, która stanowi siedzibę jego spółki. Nieruchomość ta była wykorzystywana do osiągania przychodów z najmu lokali użytkowych znajdujących się w budynku. Obecnie podatnik czyni starania, by zbyć ten składnik majątku, dopuszczając jednocześnie możliwość powrotu do oddawania lokali użytkowych w najem w przypadku nieznalezienia nabywcy. Mimo że nie uzyskuje przychodów, ponosi co miesiąc stałe wydatki (ubezpieczenie budynku od ognia i innych żywiołów, podatek od nieruchomości, amortyzacja, wynagrodzenie prezesa zarządu, składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez płatnika, usługi księgowe i bankowe). Zastanawiał się, czy może zaliczyć je do kosztów podatkowych, mimo że nie uzyskuje przychodów. Izba skarbowa zgodziła się na to.
[srodtytul]Powinien zachodzić związek[/srodtytul]
Jej zdaniem wydatek poniesiony przez podatnika powinien podlegać indywidualnej analizie w celu dokonania jego kwalifikacji prawnej. Wyjątkiem jest sytuacja, gdy ustawa wyraźnie wskazuje jego przynależność do kategorii kosztów uzyskania przychodów lub wyłącza możliwość zaliczenia go do tego rodzaju kosztów. W pozostałych przypadkach [b]należy zbadać istnienie związku przyczynowego pomiędzy poniesieniem kosztu a powstaniem przychodu lub realną szansą powstania przychodów podatkowych,[/b] bądź też zachowaniem albo zabezpieczeniem źródła ich uzyskiwania.
[srodtytul]Co z amortyzacją...[/srodtytul]
Podatnik zastanawiał się, jak postępować z odpisami amortyzacyjnymi. Z przepisów wynika, że amortyzacji nie podlegają środki trwałe lub wartości niematerialne i prawne, które nie są używane na skutek zawieszenia wykonywania działalności gospodarczej na podstawie przepisów o swobodzie działalności gospodarczej albo zaprzestania działalności, w której te składniki były używane. W tym przypadku składniki te nie podlegają amortyzacji od miesiąca następującego po tym, w którym zawieszono albo zaprzestano tej działalności.
Zdaniem jednak izby skarbowej pomimo faktycznego nienajmowania lokali użytkowych podatnik nie zaprzestał definitywnie prowadzenia działalności. Co więcej, nieruchomość jest wykorzystywana na potrzeby związane z funkcjonowaniem spółki jako jej siedziba. Oznacza to, że dokonywane odpisy amortyzacyjne stanowią koszty uzyskania przychodów.
Również wydatki związane z posiadaniem budynku, w postaci ubezpieczenia i zapłaty podatku od nieruchomości, stanowią koszty uzyskania przychodu. Są to koszty pośrednie, związane z utrzymaniem siedziby spółki. Jednocześnie mają one na celu zabezpieczenie (zachowanie) składnika jej majątku, który służyć będzie osiąganiu przychodów z najmu albo przychodu ze zbycia.
[srodtytul]...i innymi wydatkami[/srodtytul]
Wynagrodzenie prezesa zarządu i składki na ubezpieczenia społeczne finansowane przez płatnika także spełniają przesłanki uznania za koszty podatkowe. Trzeba jednak pamiętać, że będą one mogły być uznane za koszty, jeśli zostały wypłacone lub postawione do dyspozycji.
Do kosztów pośrednich podatnik będzie mógł zaliczyć również zapłatę za usługi księgowe i bankowe. Korzystanie z fachowej obsługi wiąże się z realizacją ciążącego na podatniku obowiązku prowadzenia ewidencji rachunkowej, zgodnie z odrębnymi przepisami, w sposób zapewniający określenie wysokości dochodu (straty), podstawy opodatkowania i wysokości należnego podatku za rok podatkowy, a także do uwzględnienia w ewidencji środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych informacji niezbędnych do obliczenia wysokości odpisów amortyzacyjnych. Wydatki na te usługi stanowią zatem koszty ogólne działalności spółki.
Podobnie wydatki na usługi bankowe należy uznać za pośrednie koszty uzyskania przychodów ponoszone w związku z funkcjonowaniem przedsiębiorcy.
[b]Dla kwalifikacji tych wydatków nie ma znaczenia, że spółka nie uzyskuje aktualnie przychodów z działalności gospodarczej. Nie można również stwierdzić zaprzestania prowadzenia przez nią działalności gospodarczej – nie uznała bowiem definitywnie, że nie ma zamiaru podejmować żadnych działań w tym zakresie.[/b]
[ramka][b]Pośrednie i bezpośrednie[/b]
[b]Ustawodawca wyróżnia koszty bezpośrednio związane z przychodami oraz inne (tzw. koszty pośrednie)[/b]. Do pierwszej kategorii należą takie wydatki, których poniesienie przekłada się wprost na uzyskanie konkretnych przychodów. Są to głównie te koszty, które mogą być przydzielone, przypisane do określonych wyrobów bądź usług. Koszty pośrednie natomiast nie pozostają w uchwytnym związku z konkretnymi przysporzeniami podatnika, ale są racjonalnie uzasadnione jako prowadzące do ich osiągnięcia. Do tego rodzaju wydatków zalicza się m.in. koszty ogólnego zarządu, koszty administracyjne, wydatki na utrzymanie obiektów, obsługę prawną, ubezpieczenia, świadczenia na rzecz pracowników, koszty promocji i reklamy. Każdy z tych wydatków jest związany z działalnością prowadzoną przez podatnika i przyczynia się w sposób ogólny do osiągania przez niego przychodów. Nie można jednak ustalić, uzyskaniu jakiego konkretnego przychodu dany wydatek służy.[/ramka]