Naczelny Sąd Administracyjny uwzględnił skargę kasacyjną wójta, który spierał się ze spółką o wykładnię przepisów o podatku od nieruchomości.
Konkretnie chodziło o zasady opodatkowania budowli, które zostały całkowicie zamortyzowane. Spółka była przekonana, że jej wartość stanowi podstawa obliczenia amortyzacji na dzień 1 stycznia roku, w którym dokonano ostatniego odpisu amortyzacyjnego, uwzględniająca dotychczasowe odpisy.
Czytaj także:
O umorzeniu podatku od nieruchomości decyduje wójt, a nie rada gminy
Przeciwnego zdania był wójt. Jako lokalny fiskus podkreślił, że podatnik nie może wedle własnego uznania ustalać podstawy opodatkowania, bo byłoby to obejście prawa. W konsekwencji orzekł, że nie ma możliwości pomniejszenia podstawy opodatkowania o poczynione w trakcie użytkowania odpisy.
Rację spółce przyznał Wojewódzki Sąd Administracyjny w Kielcach, ale jego wyrok skasował NSA. Nie miał wątpliwości, że zarówno dla budowli całkowicie zamortyzowanych, jak i w trakcie amortyzacji podatku od nieruchomości powinna być ustalana bez uwzględnienia dokonanych odpisów. NSA zauważył, że wartość budowli po zamortyzowaniu mogłaby ulec znacznemu zmniejszeniu. Przyznanie racji spółce prowadziłoby do zmniejszenia daniny, a nawet jej braku.
Wyrok jest prawomocny.
Sygnatura akt: III FSK 999/21
