Zanim wrzucimy wydatek w koszty, sprawdźmy umowę

Wynika tak z [b]interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 27 listopada 2008 r. (IPPB1/415-1042/08-4/MO)[/b].

Podatnik prowadzi podatkową księgę przychodów i rozchodów. Rozlicza się na zasadach ogólnych. Ma sklep spożywczo-przemysłowy, ponadto wynajmuje lokal na działalność gospodarczą. Lokal ten wybudowany jest na działce, której właścicielką jest jego żona. Decyzja o wymiarze podatku od nieruchomości została wydana na jej imię i nazwisko, bez uwzględniania podatnika jako dzierżawcy lokalu. Ponieważ przedsiębiorca nie był pewien, czy w tej sytuacji może zaliczyć w koszty uzyskania przychodów wydatki poniesione na opłatę podatku od nieruchomości za budynek oraz grunty pod działalność gospodarczą, zapytał o to organy podatkowe.

[srodtytul]Tylko udokumentowane[/srodtytul]

Te, odpowiadając, zwróciły uwagę, że zgodnie z art. 22 ust. 1 ustawy o podatku dochodowym od osób fizycznych, kosztami uzyskania przychodów są wydatki poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodów, z wyjątkiem wymienionych w art. 23. Aby zatem wydatek mógł być uznany za koszt, powinien spełniać łącznie następujące warunki:

- pozostawać w związku przyczynowym z przychodem lub źródłem przychodu i być poniesiony w celu osiągnięcia przychodu lub zachowania albo zabezpieczenia źródła przychodu,

- nie znajdować się na liście wydatków nieuznanych za koszty uzyskania przychodów,

- być właściwie udokumentowany.

[srodtytul]Dzierżawca to nie podatnik[/srodtytul]

Zgodnie z art. 3 ust. 1 [link=http://aktyprawne.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=182297]ustawy o podatkach i opłatach lokalnych (tekst jedn. DzU z 2006 r. nr 121, poz. 844 ze zm.)[/link] podatnikami podatku od nieruchomości są osoby fizyczne, osoby prawne, jednostki organizacyjne, w tym spółki nieposiadające osobowości prawnej, będące:

- właścicielami nieruchomości lub obiektów budowlanych,

- posiadaczami samoistnymi nieruchomości lub obiektów budowlanych;

- użytkownikami wieczystymi gruntów;

- posiadaczami nieruchomości lub ich części albo obiektów budowlanych lub ich części, stanowiących własność Skarbu Państwa lub jednostki samorządu terytorialnego, jeżeli posiadanie: wynika z umowy zawartej z właścicielem, Agencją Własności Rolnej Skarbu Państwa lub z innego tytułu prawnego (z wyjątkiem posiadania przez osoby fizyczne lokali mieszkalnych niestanowiących odrębnych nieruchomości) albo jest bez tytułu prawnego.

[srodtytul]Obowiązki nie do scedowania [/srodtytul]

Zobowiązanie podatkowe w podatku od nieruchomości ciąży na wynajmującym jako właścicielu nieruchomości i nie może być w drodze umowy przeniesione na najemcę ze skutkiem zwalniającym wynajmującego z obowiązku podatkowego. Wynika to z ustawy o podatkach i opłatach lokalnych.

Tym samym wydatki poniesione przez przedsiębiorcę na opłatę podatku od nieruchomości za budynek oraz grunty pod działalność gospodarczą, ciążące na jego żonie (która jest właścicielką nieruchomości), nie mogą być zaliczone do kosztów uzyskania przychodów w prowadzonej przez niego działalności gospodarczej. Jeśli jednak z umowy dzierżawy wynika, że przedsiębiorca jest zobowiązany ponosić wydatki związane z podatkiem od nieruchomości (dotyczące dzierżawionej nieruchomości), mogą one stanowić koszt uzyskania przychodu. Przedsiębiorca powinien jednak pamiętać, aby je prawidłowo udokumentować.

[ramka][b] Uwaga[/b]

Poniesienie wydatku powinno być udokumentowane jednym z dowodów określonych w przepisach rozporządzenia w sprawie prowadzenia podatkowej księgi przychodów i rozchodów.[/ramka]