Firma musi podzielić upominki na masowo rozdawane gadżety i prezenty o większej wartości dla wybranych osób. Pierwsze zaliczy do kosztów, drugich nie. Tak wynika z interpretacji fiskusa.
[srodtytul]Odliczymy drobne upominki... [/srodtytul]
Organy podatkowe nie mają nic przeciwko wrzucaniu w koszty wydatków na drobne reklamowe upominki. Jak czytamy w [b]interpretacji Izby Skarbowej w Katowicach z 3 marca 2008 r. (IBPB1/415-152/ 08/AB)[/b]: „materiały reklamowe (gadżety) o niskiej wartości (np. długopis, kubek, kalendarz, breloczek) wydawane masowo potencjalnym klientom, jak i kartki świąteczne nie mają charakteru reprezentacyjnego – ich obecność jest bowiem tak powszechna, że nie przyczynia się w znacznym stopniu do budowy wizerunku firmy i raczej to ich brak może uchodzić za odstępstwo od zwyczajowego postępowania”.
Podobnie było w sprawie rozpatrzonej przez [b]Izbę Skarbową w Poznaniu w interpretacji z 15 kwietnia 2008 r. (ILPB3/423-75/08-4/MC)[/b]. Uznała, że drobne prezenty nie mają reprezentacyjnego charakteru, gdyż są powszechnie rozdawane. Ponadto mają niewielką wartość, nie spełniają więc kryterium okazałości i wystawności. Jak czytamy w interpretacji: „działania spółki polegające na przekazywaniu gadżetów firmowych, w postaci długopisów, piór, smyczy, kalendarzy, czapek, portfeli, latarek itp., opatrzonych logo spółki, przeznaczonych do nieodpłatnego rozprowadzenia na spotkaniach wśród kontrahentów i kooperantów, spełniają funkcję reklamową, gdyż zmierzają do zwiększenia rozpoznawalności firmy na rynku, poznania cech jakościowych oferowanych wyrobów, ich zalet technicznych, co w efekcie wpływa na zwiększenie zainteresowania oferowanymi towarami, a także zachęca do współpracy i tym samym może wpływać na zwiększenie przychodów”.
[srodtytul]...a nie drogie i eleganckie [/srodtytul]
Fiskus nie godzi się natomiast na odliczenie kosztowniejszych prezentów, gdyż uważa, że wiążą się one z reprezentacją firmy. Jak stwierdziła katowicka izba skarbowa w przytaczanej już wyżej interpretacji z 3 marca 2008 r.: „wręczanie eleganckich i wartościowych upominków tylko wybranym kontrahentom (potencjalnym kontrahentom) ma na celu stworzenie dobrego wizerunku firmy, który spowoduje pozytywne postrzeganie przedsiębiorcy. Takie zachowanie nosi więc znamiona działań reprezentacyjnych i w takiej sytuacji wydatki na ten cel nie będą stanowiły kosztu uzyskania przychodu”.
[srodtytul]Logo nie zawsze pomoże [/srodtytul]
Ekskluzywnych upominków nie zaliczymy do kosztów nawet wtedy, gdy mają logo firmy. Jak czytamy w powoływanej wyżej [b]interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 15 kwietnia 2008 r.[/b]: „Samo oznaczenie gadżetu logo firmy (produktu) nie przesądza jeszcze o jego reklamowym charakterze. Przekazywanie prezentów o dużej wartości, mimo że są oznakowane logo, wskazuje na to, że jest to de facto reprezentacja”.
Także Izba Skarbowa w Warszawie w[b] interpretacji z 4 października 2007 r. (IB-PB3-423-1/07-4/MS) [/b]stwierdziła: „w przypadku przekazywania przez wnioskodawcę gadżetów lub prezentów o wyższej wartości wyselekcjonowanym kontrahentom lub potencjalnym kontrahentom, mimo że będą one oznakowane logo firmy lub logo produktu, gdy celem wydatku jest tworzenie pozytywnego wizerunku firmy i budowa odpowiednich relacji z klientami, wydatki takie będą miały charakter reprezentacyjny”.
[ramka][b]Trzeba podzielić podarunki[/b]
Firma musi zdecydować, czy wręcza prezenty po to, aby zachęcić klientów do zakupów (reklama), czy też chce zbudować swój pozytywny obraz (reprezentacja) poprzez wystawne działania. Czyli podzielić prezenty na masowo rozdawane gadżety i upominki o większej wartości dla wybranych osób. Ale nie ma tu uniwersalnych rozwiązań, gdyż dla organów podatkowych podstawowym kryterium podziału jest „drobna”, „niewielka” wartość prezentu. Trudno natomiast określić, gdzie jest granica między mniejszą a większą wartością. Niestety, decyzja w tej sprawie i ryzyko spada na podatnika. Jak stwierdziła bowiem warszawska izba skarbowa w interpretacji z 4 października 2007 r.: „ocena charakteru wydatku (cel reprezentacyjny czy reklamowy) możliwa jest na podstawie całokształtu działalności prowadzonej przez podatnika, rozmiarów wydatków, ich jednostkowej wartości, ustalenia kręgu obdarowanych, okoliczności wręczania prezentów itp. i powinna być dokonywana każdorazowo przez podatnika, który prowadząc działalność gospodarczą może najlepiej dokonać właściwej kwalifikacji danego wydatku pod kątem funkcji, jaką będzie spełniać w firmie”. [/ramka]
