[b]Tak wynika z wyroku WSA w Warszawie z 15 września 2008 r. (III SA/Wa 729/ 08)[/b].
W związku z restrukturyzacją w ramach grupy kapitałowej spółka zaplanowała podział w trybie art. 529 § 1 pkt 4 kodeksu spółek handlowych. Miał on nastąpić przez wydzielenie i przeniesienie części majątku do nowej spółki. Natomiast spółka dzielona miała nadal prowadzić działalność, ale w ograniczonym zakresie. Spółka zwróciła się do ministra finansów z pytaniem, czy podział pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT. Stwierdziła też, że podział przez wydzielenie nie stanowi działalności gospodarczej ani spółki dzielonej, ani nowo zawiązanej. Tym samym, mimo że obie firmy posiadają formalnie status podatnika VAT, nie będą w tej operacji działać w takim charakterze. Stanowi ona wyłącznie czynność restrukturyzacyjną.
Minister finansów uznał jednak opisaną czynność za działalność gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
Stwierdził również, że do tego stanu faktycznego nie można zastosować art. 6 pkt 1 ustawy o VAT, gdyż odnosi się on do zbycia całego przedsiębiorstwa, natomiast spółka przeniosła jedynie część składników majątkowych. Nieodpłatna sukcesja części majątku spółki będzie zatem opodatkowana na zasadach przewidzianych dla nieodpłatnej dostawy towarów. Sprawa trafiła do WSA. Sąd przyznał częściowo rację fiskusowi i stwierdził, że opisane czynności nie podlegają wyłączeniu z opodatkowania. Jednakże WSA nie zgodził się z opinią ministra finansów co do uznania podziału za działalność gospodarczą, gdyż żadna z przesłanek wymienionych w art. 15 ust. 2 ustawy o VAT nie została spełniona: czynność ta nie mieściła się w zakresie działalności wymienionych w tym przepisie, nie miała również charakteru ciągłego ani zarobkowego. Zdaniem sądu organ podatkowy przekroczył więc dyspozycję art. 15 ust. 2 ustawy o VAT.
[i]Zespół Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte[/i]
[ramka][b]Komentuje Marek Konieczny, starszy menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Poznaniu)[/b]
Sąd przychylił się do stanowiska ministra finansów i potwierdził zgodność art. 6 pkt 1 ustawy o VAT z art. 19 dyrektywy 2006/112/WE. W konsekwencji uznał, że do wydzielenia i przeniesienia (w ramach podziału spółki w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.) na nowo zawiązaną spółkę części majątku spółki dzielonej (obejmującej m.in. prawo wieczystego użytkowania działki z budynkiem biurowym wraz z funkcjonalnie powiązanymi z tą nieruchomością środkami trwałymi, prawami wynikającymi z umów najmu powierzchni biurowych, księgami oraz część aktywów obrotowych, w tym w szczególności należności krótkoterminowe, środki pieniężne, inne aktywa pieniężne oraz zobowiązania funkcjonalnie związane z przenoszonymi składnikami majątku) art. 6 pkt 1 ustawy o VAT co do zasady nie powinien mieć zastosowania. Innymi słowy taka czynność powinna podlegać ustawie o VAT. Ten pogląd może budzić pewne kontrowersje, zwłaszcza w kontekście orzecznictwa [b]ETS[/b] [b](C-497/01 Zita Modes)[/b] oraz wcześniejszych wyroków warszawskiego [b]WSA (wyroki z 7 lutego 2008 r., III SA/Wa 934/07, oraz z 12 sierpnia 2008 r., III SA/Wa 666/08)[/b].
Natomiast do drugiej części interpretacji ministra finansów sąd odniósł się negatywnie, stwierdzając, że wyodrębnienie majątku w celu przekazania go innej spółce (w trybie art. 529 § 1 pkt 4 k.s.h.) nie jest działalnością gospodarczą w rozumieniu art. 15 ust. 2 ustawy o VAT. Tym samym sąd odrzucił pogląd fiskusa, jakoby przeniesienie na nowo zawiązaną spółkę części majątku spółki dzielonej miało podlegać VAT. Tak więc ostatecznie rozstrzygnięcie sądu było korzystne dla podatnika.
Należy jednak zwrócić uwagę na bardzo kontrowersyjne podejście ministra finansów, który twierdził, że nieodpłatne przeniesienie części majątku spółki przejmowanej na spółkę przejmującą powinno być opodatkowane na zasadach określonych w art. 7 ust. 2 ustawy o VAT. Przyjęcie takiego stanowiska prowadziłoby do absurdalnych skutków: powstania znacznych kwot VAT należnego, których żaden podatnik nie mógłby odliczyć. [/ramka]
