Ma to praktyczne przełożenie na przepisy polskiej ustawy o VAT. Trzeba będzie je zmienić >patrz ramka niżej.

Przepisy VI dyrektywy Rady Europy nie pozwalały na jednoznaczne określenie miejsca świadczenia w przypadku usług organizacji targów i wystaw. O zasadach kwalifikowania usług organizacji wystaw i targów wypowiadał się [b]Europejski Trybunał Sprawiedliwości (orzeczenie z 9 marca 2006 r. w sprawie Ministre de l’Économie, des Finances et de l’Industrie przeciwko spółce Gillan Beach, C-114/05)[/b]. Spółka Gillan Beach zorganizowała dwie wystawy żeglarskie w Nicei. Dostarczała wystawcom kompleksową usługę, w której skład wchodziło m.in. wybudowanie stoisk wystawienniczych, zapewnienie komunikacji między nimi, dostarczenie personelu do obsługi wystawy, wynajem nadbrzeży portowych oraz monitoring i ochrona.

ETS stwierdził, że świadczona usługa ma charakter kompleksowy i jej specyfiką jest to, że jest ona wykonywana w konkretnym miejscu. Jednak uznał, że wystawy lub targi, oprócz tego że organizowane są w konkretnym miejscu i przy określonej okazji, bez względu na ich tematykę, charakteryzują się przede wszystkim tym, że skierowane są do różnych odbiorców i mają na celu dostarczanie im określonych informacji o eksponowanych towarach i usługach w sposób promujący je wśród zwiedzających. W konsekwencji, jego zdaniem, usługi te należało zakwalifikować do usług, o których mowa w art. 9(2)(c) VI dyrektywy, tj. usług związanych z działalnością kulturalną, artystyczną, sportową, naukową, oświatową, rozrywkową itp.

Zgodnie z art. 9(2) (c) VI dyrektywy za miejsce świadczenia usług związanych z działalnością kulturalną, artystyczną, sportową, naukową, oświatową, rozrywkową itp., w tym działalnością prowadzoną przez organizatorów tego rodzaju imprez oraz, o ile ma to zastosowanie, świadczeniem usług pomocniczych, uznaje się miejsce, w którym usługi te zostały fizycznie wykonane.

Na marginesie warto zaznaczyć, że ustawa o VAT nieprecyzyjnie przeniosła na grunt polskiego prawa wspomniane postanowienia art. 9(2)(c) VI dyrektywy. Art. 27 ust. 2 pkt 3 lit. a ustawy o VAT odnosi się bowiem do usług w dziedzinie kultury, sztuki, sportu, nauki, edukacji lub rozrywki, nie precyzując, że obejmuje to również działalność prowadzoną przez organizatorów tego rodzaju imprez oraz, o ile ma to zastosowanie, świadczenie usług pomocniczych.

VI dyrektywa została pod koniec 2006 r. zastąpiona dyrektywą 2006/112/WE Rady Europy. Jej przepisy dotyczące miejsca świadczenia nie odbiegają istotnie od pierwotnego brzmienia art. 9(2)(c) VI dyrektywy. Zgodnie z art. 52 dyrektywy VAT 112 miejscem świadczenia przy działalności kulturalnej, artystycznej, sportowej, naukowej, edukacyjnej, rozrywkowej lub podobnej, w tym działań podejmowanych przez organizatorów takiej działalności oraz, w stosownym przypadku, usług pomocniczych do takiej działalności, jest miejsce faktycznego wykonania usług.

Dyrektywa ta została jednak niedawno znowelizowana (dyrektywą Rady Europy 2008/8/WE z 12 lutego 2008 r. – dyrektywa zmieniająca). Część zmienionych przepisów wejdzie w życie dopiero po pewnym czasie. Zmiany dotyczą m.in. miejsca świadczenia usług polegających na organizacji targów i wystaw. Uwzględniają orzecznictwo ETS. Zgodnie z art. 2 dyrektywy zmieniającej od 1 stycznia 2010 r. w dyrektywie VAT 112 wprowadzony będzie art. 53 w nowym brzmieniu. Zgodnie z nim „miejscem świadczenia usług oraz świadczenia usług pomocniczych związanych z działalnością kulturalną, artystyczną, sportową, naukową, edukacyjną, rozrywkową lub podobną, taką jak targi i wystawy, w tym świadczenia usług przez organizatorów takiej działalności, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana”.

Zgodnie z art. 3 dyrektywy zmieniającej zasady ustalania miejsca świadczenia przy usługach organizacji targów i wystaw będą dalej modyfikowane po 1 stycznia 2011 r. Art. 53 i 54 dyrektywy 112 otrzymają nowe brzmienie. Art. 53 będzie mówił, że miejscem świadczenia usług wstępu na imprezy kulturalne, artystyczne, sportowe, naukowe, edukacyjne, rozrywkowe lub podobne, takie jak targi i wystawy, oraz usług pomocniczych związanych z usługami wstępu na te imprezy, świadczonych na rzecz podatnika, jest miejsce, w którym te imprezy faktycznie się odbywają.

Z kolei art. 54 będzie mówił, że miejscem świadczenia usług oraz świadczenia usług pomocniczych związanych z działalnością kulturalną, artystyczną, sportową, naukową, edukacyjną, rozrywkową lub podobną, taką jak targi i wystawy, w tym świadczenia usług przez organizatorów takiej działalności, świadczonych na rzecz osoby niebędącej podatnikiem, jest miejsce, w którym ta działalność faktycznie jest wykonywana.

Należy się spodziewać, że podobne przepisy wprowadzone będą w Polsce. W świetle dyrektywy zmieniającej nie jest jednak jasne, czy wraz ze zmianą definicji miejsca świadczenia dla usług organizacji targów i wystaw zmieni się podejście organów podatkowych do kwestii momentu powstania obowiązku podatkowego. Można bowiem argumentować, że oderwanie pojęcia miejsca świadczenia usługi od położenia nieruchomości powinno być interpretowane w ten sposób, że obowiązek podatkowy powstanie na zasadach ogólnych (tj. w dacie otrzymania zaliczki, przedpłaty lub w dacie wystawienia faktury, nie później niż w siódmym dniu od wykonania usługi, w tym wypadku zakończenia targów lub wystawy).

Ponieważ jednak wynajem powierzchni wystawienniczej będzie zasadniczym świadczeniem udzielanym przez podmiot organizujący targi lub wystawę, istnieje obawa, że organy podatkowe nadal będą przyjmowały, iż w zakresie momentu powstania obowiązku podatkowego należy stosować zasady szczególne obowiązujące w odniesieniu do najmu, wyrażone w art. 19 ust. 13 pkt 4 ustawy o VAT.

Wątpliwości te rozwiałaby oczekiwana od dawna nowelizacja przepisów ustawy, zmierzająca w kierunku uproszczenia i ujednolicenia zasad powstania obowiązku podatkowego.

[i]Autorzy są doradcami podatkowymi w J.Pustuł, M.Przywara Doradztwo Podatkowe[/i]

[ramka][b]Zmieni się miejsce świadczenia usług[/b]

Z odpowiedzi Ministerstwa Finansów na interpolacje poselską nr 1094 (udzielonej 27 marca 2008 r.) wynika, że projekt nowelizacji ustawy o VAT przewiduje zmiany dotyczące ustalania miejsca świadczenia usług pomocniczych. Będzie ono określane w miejscu ich faktycznego wykonania. Resort finansów wyjaśnił też, że nie ma szans na zmianę ustawy o VAT pozwalającą zaliczać usługi targowe do usług reklamy. Powołał się przy tym na dyrektywę 2008/8/WE zmieniającą dyrektywę 2006/112/WE. Określa ona jednoznacznie miejsce świadczenia usług takich jak organizowanie targów i wystaw. Jest to miejsce, w którym działalność ta jest wykonywana, a to – zdaniem MF – nie pozwala, by uznać te usługi za reklamowe.

Wniosek taki wynikał z interpelacji poselskiej. Teraz usługi takie traktowane są jako związane z nieruchomością i opodatkowane w miejscu ich świadczenia. To powoduje, że zagraniczni wystawcy nie mogą odliczać płaconego w Polsce VAT (mogą jednak wystąpić o jego zwrot, ale ta procedura trwa długo). W efekcie polscy organizatorzy targów są mniej konkurencyjni od organizatorów zagranicznych. Zmieniłoby to uznanie targów za usługi reklamy. Szans takich jednak nie ma, zwłaszcza w aspekcie regulacji unijnych.

[i]awoj.[/i][/ramka]