CIT: kiedy wydatki na zakup złoża są kosztem podatkowym

Naczelny Sąd Administracyjny oddalił skargę kasacyjną spółki w sprawie wykładni ustawy o CIT w zakresie kosztów podatkowych (sygnatura akt: II FSK 990/11).

Nie zaakceptował jej stanowiska, że można sztucznie podzielić wydatki na zakup gruntu oraz na zakup złoża surowców naturalnych.

Sąd zgodził się z fiskusem, że wydatki spółki na zakup surowca, tj. złoża kamienia, nie będą stanowić kosztów uzyskania przychodów aż do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej.

Jak przypomniał sędzia NSA Tomasz Kolanowski, zgodnie z art. 16 ust. 1 pkt 1 lit. a ustawy o CIT, za koszty uzyskania przychodów nie uważa się wydatków na nabycie terenów oraz prawa użytkowania wieczystego gruntów. Pokłady złóż surowców naturalnych są częścią tego gruntu i mają wpływ na jego cenę.

W ocenie Naczelnego Sądu Administracyjnego, aby można było oddzielić wartość samej ziemi od zawartych w niej złóż i kwalifikować je do kosztów podatkowych osobno, musiałaby istnieć wyraźna podstawa prawna. Tymczasem takiego przepisu nie ma.

Spór w tej sprawie dotyczył interpretacji podatkowej. O jej udzielenie wystąpiła spółka zajmująca się odkrywkowym wydobywaniem kamienia. Sprzedaje go, po przetworzeniu na kruszywo, na potrzeby budowy dróg i autostrad, przemysłu, ochrony środowiska i rolnictwa. Wnioskodawczyni wskazała, że kamień jest dla niej surowcem do produkcji wyrobu, czyli kruszywa.

W celu eksploatacji nowych zasobów surowca spółka zamierza kupić tereny bogate w złoża kamienia wapiennego.

Firma podkreśliła, że będzie negocjować cenę gruntu, a jej głównym celem jest zakup złoża kamienia wapiennego. Cena nieruchomości ze złożem jest o wiele wyższa niż w wypadku tej samej powierzchni gruntu bez złoża. W związku z tym w toku negocjacji odrębnie ustala się cenę za grunt, jako powierzchnię oraz za złoże kamienia.

Ekonomiczne skutki przyszłej czynności nie mają znaczenia dla załatwienia sprawy

Podatniczka chciała potwierdzenia, że poczyniony podczas nabycia nieruchomości wydatek na zakup złoża kamienia ma prawo zaliczyć do kosztów analogicznie do kupowania surowca do produkcji.

Fiskus tego nie potwierdził. Przypomniał, że wydatków na nabycie gruntów nie uważa się za koszty. Ponadto grunty nie podlegają amortyzacji. Wydatki na nabycie ziemi bądź prawa jej wieczystego użytkowania są natomiast kosztem dopiero w momencie odpłatnego ich zbycia, bez względu na to, kiedy firma je poczyniła.

Organ podkreślił, że wydobyte kopaliny traktować należy jako produkt lub półprodukt. Ale jeśli chodzi o rozliczenie wydatków z nim związanych, istotne jest to, czy został on zakupiony, czy też wydobyty. Te sytuacje są diametralnie różne. Przy czym wydatki spółki na zakup złoża kamienia nie będą kosztem aż do momentu odpłatnego zbycia nieruchomości gruntowej.

Spółka zaskarżyła interpretację. Nic to jednak nie dało. Niekorzystne dla niej stanowisko fiskusa najpierw potwierdził sąd I instancji, a ostatecznie prawa do kosztów odmówił też NSA.

Wyrok jest prawomocny.