[b]Tak stwierdził minister finansów, zmieniając wcześniejszą interpretację Izby Skarbowej w Poznaniu.[/b]
Chodziło o sytuację, w której spółka cywilna zatrudnia wykwalifikowanych techników dentystycznych.
Izba Skarbowa w Poznaniu uznała, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o podatku od towarów i usług[/link] zwolnione z VAT są wyłącznie dostawy i usługi świadczone przez osoby fizyczne, które są dentystami lub technikami dentystycznymi i mają uprawnienia do wykonywania zawodu.
Natomiast gdy takie same dostawy lub usługi są wykonywane przez techników dentystycznych zatrudnionych przez spółkę cywilną, to spółka nie może skorzystać ze zwolnienia od podatku.
To nieprawidłowe stanowisko – uznał [b]minister finansów w interpretacji z 2 lutego 2010 r. (PT3/812/57/217/LWW/09/PK511)[/b].
Przypomniał, że zgodnie z art. 43 ust. 1 pkt 14 zwalnia się od podatku świadczenie usług przez techników dentystycznych w ramach wykonywania ich zawodu oraz dostawę protez dentystycznych lub sztucznych zębów przez dentystów i techników dentystycznych.
Zdaniem ministra przepis ten nie wyklucza możliwości zastosowania zwolnienia, gdy dostawy protezy dentystycznej dokonuje spółka:
- której jeden ze wspólników jest technikiem dentystą albo
- gdy zatrudnia techników dentystycznych, jeżeli umowa zatrudnienia przewiduje, że to właśnie te osoby wykonują w spółce protezy dentystyczne.
„Powyższe zwolnienie należy traktować jako zwolnienie o charakterze przedmiotowo-podmiotowym, przy czym istota podmiotowości sprowadza się do zapewnienia odpowiednich kompetencji osoby (technika dentystycznego) przy świadczeniu usług lub dostawie towarów, w ramach danego podmiotu bez wiązania tych kompetencji z formą prawną podmiotu dokonującego dostawy towarów lub świadczącego usługi” – wyjaśnił minister.
Powołał się przy tym na orzecznictwo Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości. Przykładowo w [b]wyroku z 10 września 2002 r. (w sprawie C-141/00 Ambulanter Pflegedienst Kügler GmbH)[/b] Trybunał orzekł, że zwolnienie przewidziane w dyrektywie unijnej (obecnie art. 132 ust. 1 lit. c dyrektywy Rady 2006/112/WE) nie zależy od prawnej formy podatnika świadczącego usługi medyczne lub paramedyczne.
Powinny być spełnione jedynie dwa warunki: muszą to być usługi medyczne oraz usługi te muszą być wykonywane przez osoby mające odpowiednie kwalifikacje zawodowe.
Również [b]w wyroku z 7 września 1999 r. w sprawie C-216/97 Jennifer Gregg and Mervyn Gregg[/b] ETS stwierdził, że zasada neutralności fiskalnej wyklucza m.in., aby prowadzący taką samą działalność byli traktowani różnie, zależnie od formy prawnej, w której podatnik wykonuje te czynności.
