[b]Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Poznaniu z 1 grudnia 2009 r. (ILPP1/443-1079/09-2/BP).[/b]

Sprawa dotyczyła spółki, która wynajmowała pomieszczenia na cele własnej działalności. Ponieważ umowa najmu dobiegała końca, rozważała zawarcie z dotychczasowym wynajmującym nowej, długoterminowej umowy najmu. W wyniku negocjacji otrzymała od wynajmującego finansową zachętę do zawarcia umowy.

Kwota ta miała ponadto ułatwić spółce przeprowadzenie w pomieszczeniach prac adaptacyjnych. We wniosku o interpretację przepisów podatkowych spółka pytała, czy z tytułu otrzymania pieniędzy ma zapłacić VAT.

Jej zdaniem uzyskanie wskazanej kwoty nie jest związane ani z dostawą towarów, ani ze świadczeniem usług, spółka otrzymała ją jedynie z tytułu wyrażenia zgody na zawarcie długoterminowej umowy najmu.

Celem zawarcia umowy najmu nie było pozyskanie tzw. najemcy flagowego, mającego zachęcić innych najemców. Z tego względu, zdaniem spółki, taka zachęta nie podlega VAT i w rezultacie powinna być udokumentowana notą obciążeniową, a nie fakturą.

Organ podatkowy zgodził się z tym, uznając, że uzyskanie zachęty finansowej nie jest związane z określonym zachowaniem spółki. Nie występuje więc element wzajemności, niezbędny dla uznania, że jest to wynagrodzenie z tytułu świadczenia usług.

W konsekwencji otrzymana kwota powinna być udokumentowana notą obciążeniową, a nie fakturą VAT.

Jednak, według izby skarbowej, takie traktowanie jest prawidłowe, o ile zachęta nie została wypłacona z tytułu przeprowadzenia prac adaptacyjnych w wynajmowanych pomieszczeniach bądź świadczenia usług reklamy przez tzw. flagowego najemcę.

[i]Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka][b]Komentuje Dagmara Turyk, konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers:[/b]

Interpretacja władz skarbowych jest właściwa. Choć bezpośrednio nie powołuje się na obowiązujące przepisy unijne, to jest odzwierciedleniem stanowiska Europejskiego Trybunału Sprawiedliwości.

Trybunał odniósł się do analogicznego problemu w wyroku z 9 października 2001 r. (sprawa C-409/98 Mirror Group plc), dotyczącym brytyjskiej spółki, która otrzymała od administratora budynku finansową zachętę w zamian za podpisanie z nim umowy wynajmu dużej powierzchni nieruchomości na 25 lat.

ETS stwierdził, że spółka, która nie ma pierwotnie żadnych uprawnień do nieruchomości i zawiera umowę najmu z właścicielem w zamian za kwotę pieniężną wypłaconą przez wynajmującego, nie świadczy na rzecz wynajmującego usługi podlegającej VAT.

Trybunał zaznaczył jednak, że gdyby spółka w zamian stała się tzw. najemcą flagowym, to wówczas potencjalnie mielibyśmy do czynienia ze świadczeniem przez nią usług reklamowych na rzecz administratora, który wypłacił finansową zachętę.

Oznaczałoby to, że przez wynajęcie dużej powierzchni w budynku administratora stała się głównym najemcą w budynku i tym samym „reklamowała” budynek administratora jako odpowiednie miejsce do prowadzenia swojej działalności (tym samym zachęcając innych najemców do korzystania z tego obiektu).

Wypłata zachęty na rzecz polskiej spółki nie wiązała się z obowiązkiem podpisania przez nią kolejnej długoterminowej umowy wynajmu pomieszczeń.

Spółka nie była również dla wynajmującego tzw. flagowym najemcą, gdyż inne pomieszczenia w budynkach były już zajęte i wynajmujący nie potrzebował jej angażować w celu zdobycia nowych klientów.

Nieprawidłowe byłoby więc traktowanie samego wyrażenia zgody na podpisanie przez spółkę umowy najmu za faktyczne jej podpisanie.

To, że spółka przyjęła kwotę, która miała ją zachęcić do zawarcia nowej umowy długoterminowej, nie jest jeszcze dowodem na to, że wykonała jakąkolwiek czynność na rzecz wypłacającego taką zachętę.

Dla określenia, czy powstaje obowiązek opodatkowania VAT wypłacanej zachęty, premii czy innego rodzaju wypłaty przez dany podmiot na rzecz innego, znaczenie ma to, czy otrzymujący taką finansową zachętę rzeczywiście nie jest zobowiązany w zamian wyświadczyć na rzecz wypłacającego jakąkolwiek usługę.

Jeśli tak, istniałoby ryzyko stwierdzenia, że wypłata takiej kwoty może być formą pewnego wynagrodzenia za wykonanie usługi w przyszłości, co oznaczałoby obowiązek odprowadzenia VAT.[/ramka]