[b]Nasza firma jest przedstawicielem w Polsce szwedzkich, francuskich i niemieckich producentów maszyn i opakowań dla przemysłu kosmetycznego i farmaceutycznego. Świadczy, jako pośrednik, usługi dla tych firm przy sprzedaży i dostawie maszyn lub opakowań. Zapłatę otrzymujemy w formie prowizji wyrażonej procentowo od wartości sprzedaży (dostawy).
Firmy, które reprezentujemy, nie mają swoich oddziałów na terenie Polski.W związku z nowelizacją [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=172827]ustawy o VAT[/link], obowiązującą do 1 stycznia 2010 r., mamy następujące pytania: Czy zagraniczni kontrahenci powinni podać nam swój numer VAT?
Jaką stawkę VAT stosować do takich transakcji pośrednictwa, ewentualnie czy usługa ta podlega opodatkowaniu w Polsce? Jak dokumentować przeprowadzone transakcje (jak powinna wyglądać faktura?) i jak je ująć w ewidencji (deklaracja VAT-7)? Czy zachowujemy pełne prawo do odliczenia podatku naliczonego związanego ze świadczeniem usług?Czy nasza firma powinna mieć numer VAT UE?[/b]
W tym wypadku znajdzie zastosowanie ogólna zasada, zgodnie z którą miejscem świadczenia usług jest miejsce, w którym podatnik będący usługobiorcą posiada siedzibę lub stałe miejsce zamieszkania, ewentualnie stałe miejsce prowadzenia działalności (art. 28b [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=374D0FEF30440D2D54E06DD9255305BE?id=172827]ustawy o VAT[/link]).
Wprawdzie w przepisie tym mowa jest o wykonywaniu usług na rzecz podatnika, ale pamiętajmy, że od 1 stycznia 2010 r. dla celów rozdziału regulującego miejsce świadczenia usług (rozdział 3 ustawy o VAT) podatnikiem jest nie tylko ten, kto płaci polski podatek od towarów i usług, ale również m.in. ten, kto jest podatnikiem podatku od wartości dodanej.
Usługa pośrednictwa wykonywana przez firmę naszego czytelnika będzie zatem opodatkowana – odpowiednio – w Szwecji, Francji, Niemczech, czyli tam, gdzie jest siedziba (stałe miejsce prowadzenia działalności) usługobiorcy.
Podanie lub nie przez usługobiorcę numeru VAT UE nie wpłynie na sposób opodatkowania transakcji.
Obowiązek podawania takiego numeru kontrahentom przewiduje jednak projekt nowelizacji [b]rozporządzenia Rady (WE) nr 1777/2005 z 17 października 2005 r.,[/b] ale wkrótce może stać się on obowiązującym prawem.
Nie ulega wątpliwości, że od 1 stycznia 2010 r. numer VAT UE powinna mieć także firma czytelnika. Mało tego, wykonywane usługi musi wykazywać również w informacji podsumowującej (zgodnie z art. 100 ust. 1 pkt 4 ustawy o VAT), niezależnie od tego, że wykaże je w deklaracji VAT-7 (w poz. 21 i 22).
Firma czytelnika powinna wystawiać dla zagranicznych usługobiorców faktury bez stawki i kwoty polskiego VAT oraz bez kwoty należności wraz z podatkiem. Wynika to z § 25 ust. 1 i 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=43D6D79D4C40516B58FA33ECEBB1B99C?id=291169]rozporządzenia z 28 listopada 2008 r. regulującego zasady wystawiania faktur[/link].
Mimo że usługa będzie opodatkowana w kraju usługobiorcy, firma naszego czytelnika będzie miała prawo do odliczenia podatku naliczonego wynikającego z faktur „zakupowych”. Zgodnie bowiem z art. 86 ust. 8 ustawy o VAT podatnik ma prawo do obniżenia kwoty podatku należnego o kwotę podatku naliczonego, jeżeli importowane lub nabyte towary i usługi dotyczą świadczenia przez niego usług poza terytorium Polski, jeśli kwoty te mogłyby być odliczone, gdyby czynności te były wykonywane w Polsce, a podatnik ma dokumenty, z których wynika związek odliczonego podatku z tymi czynnościami.
