Przy tej formie opodatkowania nie trzeba liczyć ani przychodów, ani kosztów działalności, a podatek płaci się w stałej wysokości, bez względu na wielkość faktycznych dochodów.

Określa go w decyzji urząd skarbowy. Nie trzeba też prowadzić żadnych ewidencji dla celów tego podatku. Chyba że ktoś zatrudnia pracowników. Wówczas konieczna jest ewidencja zatrudnienia (prowadzona według ustalonego wzoru), a także karty przychodów pracowników.

Pełen wykaz rodzajów działalności objętych kartą podatkową zawiera [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=1AD1B0117E05707C8C3EB50BB5F04EE1?n=1&id=77426&wid=333015]ustawa o zryczałtowanym podatku dochodowym od niektórych przychodów osiąganych przez osoby fizyczne[/link] w art. 23 ust. 1 i 1a.

Warto też dokładnie przejrzeć tabelę miesięcznych stawek karty (które są corocznie waloryzowane w obwieszczeniu ministra finansów; na 2010 r. ogłoszone zostały w Monitorze Polskim nr 72, poz. 912) i załącznik nr 4 zawierający charakterystykę działalności usługowej i wytwórczo-usługowej objętej kartą.

Przedsiębiorca, który chce płacić kartę podatkową – oprócz wykonywania działalności wymienionej we wskazanych przepisach – musi też spełniać inne ustawowe warunki:

- złożyć wniosek o zastosowanie opodatkowania kartą i zgłosić w nim prowadzenie działalności wymienionej w jednej z 12 części tabeli;

- przy prowadzeniu działalności nie może korzystać z usług osób niezatrudnionych przez siebie na podstawie umowy o pracę (np. pracujących na zlecenie) oraz z usług innych przedsiębiorstw i zakładów, chyba że chodzi o usługi specjalistyczne (czyli czynności i prace wchodzące w inny niż zgłoszony zakres działalności, ale niezbędne do całkowitego wykonania wyrobu lub świadczonej usługi, w tym czynności i prace towarzyszące wymienione w załączniku nr 4);

- nie powinien prowadzić, poza jednym z rodzajów działalności wymienionej w art. 23, innej pozarolniczej działalności gospodarczej (w tym także w formie spółki osobowej; nie wyłącza opodatkowania w formie karty osiąganie przychodów z najmu, podnajmu, dzierżawy, poddzierżawy lub innych podobnych umów, z których przychody/dochody podlegają odrębnemu opodatkowaniu podatkiem dochodowym na zasadach ogólnych, albo ryczałtem od przychodów ewidencjonowanych – tak [b]interpretacja Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 7 kwietnia 2009 r., ITPB1/415-63/09/ HD)[/b];

- nie może wytwarzać wyrobów opodatkowanych podatkiem akcyzowym (z wyjątkiem wytwarzania biogazu i energii elektrycznej w elektrowniach wodnych i wiatrowych o mocy oddawanej do 5 tys. kilowatów);

- małżonek nie może prowadzić takiej samej działalności;

- liczba zatrudnionych nie może przekraczać stanu określonego w tabeli stanowiącej załącznik do ustawy;

- pozarolnicza działalność gospodarcza zgłoszona we wniosku nie może być prowadzona poza terytorium Polski.

W praktyce spełnienie wszystkich tych warunków może być trudne.

[ramka][b]Przykład [/b]

Podatnik świadczący usługi taksówkowe nieodpłatnie udostępnił swojemu stowarzyszeniu taksówkarskiemu powierzchnię samochodu pod reklamę.

W [b]interpretacji z 27 maja 2009 r. (IBPBI/1/415-196/09/ZK) Izba Skarbowa w Katowicach[/b] uznała, że jest to naruszenie zakazu prowadzenia innej pozarolniczej działalności gospodarczej, poza podlegającą opodatkowaniu w formie karty podatkowej. Reklama zamieszczona bowiem będzie na składniku majątku związanym z prowadzoną przez podatnika działalnością gospodarczą.[/ramka]

Kto przechodzi na kartę z innych form opodatkowania, powinien do 20 stycznia złożyć w urzędzie skarbowym wniosek o opodatkowanie w tej formie na druku PIT-16. Startując z nowym biznesem w trakcie roku, wniosek taki należy złożyć przed rozpoczęciem działalności.

Kieruje się go do naczelnika urzędu właściwego według miejsca położenia zakładu wskazanego w zgłoszeniu do ewidencji działalności albo według miejsca zamieszkania bądź siedziby spółki (jeżeli działalność jest wykonywana bez posiadania zorganizowanego zakładu).

Gdy firma jest prowadzona w kilku zorganizowanych zakładach położonych na terenie działania kilku różnych urzędów, wniosek powinien być kierowany do urzędu właściwego według miejsca wskazanego jako siedziba działalności. W wypadku spółki cywilnej wystarczy, że wniosek złoży jeden ze wspólników.

Kontynuując działalność w latach następnych, nie trzeba już składać żadnych wniosków, bo jeśli do 20 stycznia nie zgłosimy likwidacji firmy ani nie wybierzemy innej formy opodatkowania, urząd skarbowy uzna, że pozostajemy przy karcie.

Urząd po rozpatrzeniu wniosku wydaje decyzję ustalającą wysokość karty na dany rok. Ta zależy od: rodzaju działalności, liczby mieszkańców gminy, na której terenie działalność jest prowadzona, liczby zatrudnionych. Stawki karty mogą być podwyższane bądź obniżane.

Obniżka może nastąpić, np. gdy podatnik jest osobą niepełnosprawną, wykonuje usługi przy jednoczesnym zatrudnieniu w pełnym wymiarze czasu pracy albo jeżeli rozmiar jego działalności wskazuje na to, że określona w tabeli stawka byłaby oczywiście za wysoka.

Jeśli ustalona wysokość podatku nam nie odpowiada, w ciągu 14 dni od dnia doręczenia decyzji możemy zrezygnować z karty. Wówczas od pierwszego dnia miesiąca następnego trzeba zaprowadzić:

- ewidencję przychodów i płacić ryczałt od przychodów ewidencjonowanych, jeśli spełniamy warunki opodatkowania ryczałtem, lub

- właściwe księgi (rachunkowe lub księgę przychodów i rozchodów) i płacić podatek dochodowy na ogólnych zasadach (według skali).

[ramka][b]Niewiele obowiązków[/b]

Podatnik karty podatkowej ma niewiele obowiązków względem fiskusa. Musi pamiętać jedynie o tym, by:

- ustalony przez urząd podatek wpłacać co miesiąc, bez wezwania, na rachunek urzędu skarbowego (najpóźniej do 7 każdego miesiąca za miesiąc poprzedni, a za grudzień do 28 grudnia), pomniejszając go wcześniej o kwotę składki na ubezpieczenie zdrowotne w wysokości 7,75 proc. podstawy jej wymiaru;

- po zakończeniu roku podatkowego, najpóźniej do 31 stycznia roku następnego, złożyć na formularzu PIT-16A informację o wysokości składki zdrowotnej zapłaconej i odliczonej od karty podatkowej w poszczególnych miesiącach;

- pisemnie informować urząd skarbowy o każdej zmianie mającej wpływ na prawo do opodatkowania w formie karty lub zwiększającej wysokość podatku (np. zmianie rodzaju działalności, miejsca jej prowadzenia, zatrudnieniu pracowników) – w terminie siedmiu dni od dnia powstania okoliczności powodujących zmiany.

Mankamentem tej formy opodatkowania jest to, że kartowicze nie mogą korzystać z preferencyjnego rozliczenia z małżonkiem bądź na zasadach przewidzianych dla samotnych rodziców ani z żadnych ulg i odliczeń (oprócz odliczenia składki zdrowotnej).[/ramka]