Jak przypomina na łamach „Rzeczpospolitej” Julita Karaś-Gasparska, karta podatkowa jest jedną z najprostszych form opodatkowania – kwota podatku jest stała i wynika z decyzji naczelnika urzędu skarbowego. Obowiązki podatników na karcie są ograniczone do minimum, w szczególności nie muszą oni prowadzić ksiąg rachunkowych oraz podatkowej księgi przychodów i rozchodów ani składać zeznań podatkowych.
Autorka przypomina jednak, że na mocy przepisów tzw. Polskiego Ładu od 2022 r. z karty podatkowej mogą korzystać jedynie podatnicy kontynuujący opodatkowanie w tej formie, a więc ci, którzy byli już opodatkowani w ten sposób w 2021 r. i po 31 grudnia 2021 r. nie zrezygnowali z karty podatkowej ani nie utracili do niej prawa. Przedsiębiorcy rozpoczynający działalność gospodarczą lub planujący zmienić formę opodatkowania nie mogą skorzystać z karty podatkowej.
Wysokość karty podatkowej jest określana w decyzji naczelnika urzędu skarbowego i zależy m.in. od:
- rodzaju prowadzonej działalności,
- liczby zatrudnionych osób,
- liczby mieszkańców w miejscu prowadzenia działalności,
- stawek miesięcznych lub granic stawek określonych w tabelach wskazanych w załączniku nr 3 do ustawy o zryczałtowanym podatku dochodowym,
- obniżki stawek karty podatkowej z uwagi na ukończenie przez podatnika 60. roku życia czy orzeczenie stopnia niepełnosprawności,
- indywidualnych wniosków podatników, np. z powodu oczywiście zbyt wysokiej stawki podatku w porównaniu do rozmiaru prowadzonej działalności.
Ze stawkami karty podatkowej na 2024 rok można zapoznać się tutaj: https://isap.sejm.gov.pl/isap.nsf/download.xsp/WMP20230001279/O/M20231279.pdf
