Dla wielu przedsiębiorców może być bardziej opłacalna niż liniowy, który do niedawna uchodził za najkorzystniejszy. A to ze względu na niższe stawki podatkowe wprowadzone w 2009 r. – 18 i 32 proc. (gdy dochód przekroczy 85 528 zł).

Także [b]w 2010 r. pozostają one bez zmian. Nie zmienia się też kwota zmniejszająca podatek określona w pierwszym przedziale skali (556,02 zł), co powoduje, że płaci się go dopiero, gdy dochód przekroczy 3091 zł.[/b]

Wybierając tę formę opodatkowania, można korzystać z wszelkich ulg i odliczeń przewidzianych w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=80474]ustawie o PIT[/link] (pomniejszających dochód lub podatek). Można też rozliczać się wspólnie z małżonkiem lub na zasadach przewidzianych dla samotnych rodziców.

Dochody z działalności trzeba jednak łączyć w zeznaniu rocznym z innymi dochodami opodatkowanymi według skali (np. z pracy czy emerytury), co może powodować objęcie ich wyższą stawką podatkową.

[srodtytul]Każdy może wybrać[/srodtytul]

Rozliczenie według skali jest dostępne dla każdego, kto prowadzi działalność gospodarczą, bez względu na jej formę, rodzaj czy rozmiar. Nie ma też znaczenia, jaki rodzaj pracy i na czyją rzecz wykonywaliśmy w okresie przed rozpoczęciem działalności (co może być istotne np. przy podatku liniowym).

Aby skorzystać z tej formy opodatkowania od nowego roku, wystarczy [b]do 20 stycznia złożyć w urzędzie skarbowym pisemne oświadczenie[/b]:

- o rezygnacji z podatku liniowego, gdy płaciliśmy w 2009 r. taki podatek,

- o wyborze rozliczenia według skali podatkowej, gdy płaciliśmy w 2009 r. ryczałt od przychodów ewidencjonowanych lub kartę podatkową.

Osoby, które rozpoczynają działalność w trakcie roku, by wybrać skalę podatkową, nie muszą składać żadnych oświadczeń. Ta forma stosowana jest automatycznie, gdy podatnik nie wybierze innej.

Jeśli ktoś w ubiegłym roku prowadził działalność opodatkowaną według skali i do 20 stycznia 2010 r. nie złoży oświadczenia o wyborze innej formy opodatkowania, nadal będzie zobowiązany do stosowania skali.

[srodtytul]Podatek od dochodu[/srodtytul]

PIT według skali (identycznie zresztą podatek liniowy) jest naliczany od dochodu.

To oznacza, że wpływy z działalności gospodarczej (przychody) możemy pomniejszyć o koszty ich uzyskania, którymi są wszelkie wydatki poniesione w celu osiągnięcia, zachowania albo zabezpieczenia tego źródła przychodów.

Pod warunkiem że nie zostały one wprost wskazane w ustawie o PIT jako wyłączone z takich kosztów (jak np. wydatki na reprezentację).

Przychody i koszty z działalności indywidualnej a także prowadzonej w spółce cywilnej, jawnej i partnerskiej ewidencjonujemy w podatkowej księdze przychodów i rozchodów, prowadzonej według wzoru i na zasadach określonych w [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr?id=170518]rozporządzeniu ministra finansów z 23 sierpnia 2003 r. (DzU nr 152, poz. 1475 ze zm.)[/link].

Chyba że w roku ubiegłym przychody z indywidualnej działalności gospodarczej (lub przychody spółki) przekroczyły równowartość 1 mln 200 tys. euro (5 067 000 zł). Wtedy (a także dla spółki komandytowej i komandytowo-akcyjnej, bez względu na wielkość przychodów) trzeba zaprowadzić księgi rachunkowe. Oprócz podatkowej księgi przychodów i rozchodów trzeba prowadzić inne ewidencje.

[ramka][b]Sama księga nie wystarczy[/b]

Płacąc podatek według skali lub liniowy, oprócz samej księgi przychodów i rozchodów trzeba prowadzić także inne ewidencje, takie jak:

- [b]ewidencja środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych[/b], którą zakładają podatnicy wykorzystujący w działalności środki trwałe oraz wartości niematerialne i prawne. Jeżeli nie mamy ewidencji, nie zaliczymy do kosztów uzyskania przychodów odpisów amortyzacyjnych;

- [b]ewidencja wyposażenia[/b], w której ujmuje się składniki majątku niezaliczone do środków trwałych, o wartości przekraczającej 1500 zł;

- [b]ewidencja sprzedaży[/b] – prowadzą ją podatnicy, którzy mają sprzedaż niedokumentowaną fakturami (nie trzeba jej prowadzić, gdy obrót jest ewidencjonowany za pomocą kasy fiskalnej lub jest prowadzona ewidencja VAT);

- [b]ewidencja przebiegu pojazdu[/b] – dla samochodu, który nie został wprowadzony do ewidencji środków trwałych a jest wykorzystywany na potrzeby działalności gospodarczej;

- [b]karty przychodów pracowników[/b] – jeśli ich zatrudniamy. Ponadto w zależności od charakteru działalności może być konieczne zaprowadzenie: ewidencji pożyczek i zastawionych rzeczy (w lombardach), ewidencji kupna i sprzedaży wartości dewizowych (w kantorach), rejestru podatku od czynności cywilnoprawnych.[/ramka]

[srodtytul]Zawiadomienie o zaprowadzeniu księgi[/srodtytul]

Jeśli zakładamy podatkową księgę przychodów i rozchodów pierwszy raz (tzn. w poprzednim roku nie wykonywaliśmy działalności gospodarczej lub była ona opodatkowana ryczałtem albo kartą podatkową bądź prowadziliśmy księgi rachunkowe), musimy o tym powiadomić urząd skarbowy w ciągu 20 dni (w wypadku spółki zawiadomienie składa każdy wspólnik z osobna w swoim urzędzie skarbowym).

[b]Izba Skarbowa w Katowicach w piśmie z 15 maja 2009 r. (IBPBI/ 1/415-182/09/BK)[/b] potwierdziła, że takie powiadomienie ma wyłącznie charakter informacyjny, tzn. złożenie go po tym terminie nie oznacza, że podatnik, którego przychody mieszczą się w limicie 1 mln 200 tys. euro, musi założyć księgi rachunkowe tylko dlatego, że taką formę ewidencji prowadził w roku ubiegłym.

[srodtytul]Zaliczki i zeznanie roczne[/srodtytul]

W trakcie roku należy płacić zaliczki na podatek, wyliczone według skali. Obowiązek ich zapłaty powstaje począwszy od miesiąca, w którym dochód przekroczy kwotę wolną (3091 zł).

Zaliczkę za dalsze miesiące ustala się w wysokości różnicy między podatkiem należnym od dochodu osiągniętego od początku roku a sumą zaliczek za miesiące poprzedzające.

Zaliczka miesięczna płatna jest do 20 dnia miesiąca następnego, a za grudzień w wysokości zaliczki listopadowej do 20 grudnia (zaliczka za grudzień 2010 r. miała być płatna dopiero 20 stycznia 2011 r., ale zastosowanie tego udogodnienia ustawodawca kolejny raz odroczył – taki sposób rozliczenia będzie stosowany dopiero począwszy od 2012 r.).

Przy spełnieniu ustawowych warunków można też wybrać wpłaty kwartalne (czytaj artykuł [link=http://www.rp.pl/artykul/410232.html]"Podatek możemy płacić co miesiąc albo cztery razy do roku"[/link]).

Zarówno w wypadku wpłat miesięcznych, jak i kwartalnych nie trzeba składać żadnych deklaracji. Dopiero ostateczne rozliczenie należnego podatku (z wszystkich źródeł przychodów, do których zastosowanie ma skala podatkowa) za dany rok następuje w zeznaniu rocznym PIT-36 składanym do 30 kwietnia roku następnego.

[b][link=http://www.rp.pl/galeria/6,1,410186.html]Zobacz skalę podatkową na 2010 rok.[/link] [/b]