Wydatki związane z nabyciem importowanych usług są dla usługobiorców kosztami podatkowymi na zasadach ogólnych. Do kosztów podatkowych może być również zaliczony VAT należny z tytułu importu usług, gdy nie stanowi on podatku naliczonego w rozumieniu ustawy o VAT. Kosztem uzyskania przychodów nie jest jednak podatek należny w części przekraczającej kwotę podatku od nabycia tych usług, która mogłaby stanowić podatek naliczony w rozumieniu ustawy o VAT (art. 23 ust. 1 pkt 43 lit. b ustawy o PIT; art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy o CIT).

Przykład

Podmiot P z siedzibą w Polsce, korzystający ze zwolnienia podmiotowego w VAT (jako drobny przedsiębiorca), nabywa usługę doradczą od podmiotu N z siedzibą w Niemczech (nieposiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce). Podmiot N wystawił z tytułu świadczonej usługi fakturę handlową, w której nie wykazał podatku od wartości dodanej. Zamieścił jedynie adnotację, że podatek ten w ramach odwrotnego obciążenia powinien rozliczyć nabywca (podmiot P w Polsce). Polski przedsiębiorca (usługobiorca) będzie zobowiązany do rozliczenia VAT należnego z tytułu importu usługi doradczej. Równocześnie, jako że korzysta on ze zwolnienia z VAT, nie będzie mógł odliczyć VAT naliczonego. Podmiot P będzie mógł jednak zaliczyć zapłacony VAT w całości w ciężar kosztów uzyskania przychodów.

Przykład

Podmiot P z siedzibą w Polsce (spółka akcyjna) nabywa od podmiotu F z siedzibą we Francji (nieposiadającego stałego miejsca prowadzenia działalności w Polsce) usługę konserwacji samochodu osobowego (w zakresie jego przeglądu technicznego). Pojazd ten przeznaczony jest do użytku „mieszanego" (tj. wykorzystywany jest zarówno do celów związanych z opodatkowaną działalnością gospodarczą, jak i prywatnie). Podmiot P będzie zobowiązany do rozliczenia w Polsce podatku należnego z tytułu importu ww. usługi. Równocześnie będzie mu przysługiwało prawo do odliczenia VAT naliczonego w wysokości 50 proc. VAT należnego (art. 86a ust. 1 pkt 2 lit. a w zw. z art. 86a ust. 2 pkt 3 i ust. 3 pkt 1 lit. a ustawy o VAT). Pozostałą część VAT należnego (50 proc.) będzie mógł zaliczyć do kosztów uzyskania przychodu na podstawie art. 16 ust. 1 pkt 46 lit. b ustawy o CIT.

Polscy usługobiorcy mogą wpłacać zaliczki na poczet importowanych usług. Wniesienie takiej zaliczki (zarówno w walucie polskiej, jak i obcej) nie uprawnia usługobiorcy do jej zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów. Kosztem podatkowym może być bowiem wydatek o charakterze ostatecznym, definitywnym.

Takiego charakteru nie ma zaliczka, która może być zwrócona wpłacającemu. Dlatego na etapie zapłaty zaliczki nie jest możliwa jednoznaczna ocena, czy zakup usługi będzie związany z uzyskaniem (zachowaniem lub zabezpieczeniem) przychodów, czy nie. Dopiero wykonanie importowanej usługi oznacza powstanie kosztu podatkowego. Kwota zapłacona tytułem zaliczki będzie zatem stanowić koszt podatkowy jako składnik należnego świadczenia, już po jego wykonaniu. Poniesiony wydatek będzie kosztem podatkowym oczywiście pod warunkiem wykazania jego związku z przychodem podatkowym (por. interpretację Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 30 kwietnia 2014 r., ITPB1/ 415-129/14/WM).