Tak orzekł Sąd Najwyższy w wyroku z 15 maja 2014 r., II CSK 446/13.
Spółka z o.o. będąca niepublicznym zakładem opieki zdrowotnej świadczyła usługi medyczne na rzecz pacjentów w ramach publicznego systemu świadczeń zdrowotnych. Samodzielny Publiczny Zakład Opieki Zdrowotnej (SPZOZ) wykonywał na rzecz pacjentów kierowanych przez spółkę badania laboratoryjne i diagnostyczne, za które wystawiał dla spółki faktury. Członkami zarządu spółki byli X i Y. Członkowie ci zawarli umowę, na podstawie której dokonali podziału czynności i zadań realizowanych w ramach zarządu między nimi. W okresie pełnienia przez nich funkcji w zarządzie spółka nie regulowała swoich wymagalnych zobowiązań wobec SPZOZ, które sukcesywnie narastały. Żaden z członków zarządu nie złożył wniosku o ogłoszenie upadłości spółki, mimo że działalność gospodarcza spółki zaczęła w końcu przynosić straty.