Żaden przepis ustawy o PIT nie nakazuje opodatkowania zwróconego przez skarbówkę VAT. Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie.
Wystąpił o nią przedsiębiorca działający w branży medycznej. Początkowo uznał, że wykonywana przez niego działalność (sprzedaż towarów i świadczenie usług podologicznych) jest zwolniona z podatku. Potwierdzała to otrzymana wcześniej z izby skarbowej interpretacja. Minister finansów ją jednak zmienił i od tego czasu przedsiębiorca płacił 23-proc. podatek. Jednocześnie złożył skargę do sądu i wygrał spór z fiskusem. Chce więc skorygować deklaracje i odzyskać nadpłatę.
Ma przy tym wątpliwości, jak rozliczyć zwrócony przez skarbówkę podatek. Czy doliczyć do przychodów z działalności gospodarczej, czy też rozliczyć poza firmą jako przychód z tzw. innych źródeł? Przedsiębiorca opowiedział się za tym drugim rozwiązaniem, argumentując, że zwrot VAT nie jest firmowym przychodem.
Co na to skarbówka? Uznała stanowisko przedsiębiorcy za nieprawidłowe. Ostateczna konkluzja była jednak dla niego korzystna. Okazało się bowiem, że w ogóle nie musi opodatkowywać otrzymanej kwoty.
Stołeczna Izba Skarbowa zaczęła wprawdzie od przypomnienia, że przychodami z firmy są wszystkie kwoty należne przedsiębiorcy w związku z prowadzoną działalnością gospodarczą. Podkreśliła jednak zaraz, że takie zdarzenie jak zwrot nadpłaconego VAT nie zostało bezpośrednio wymienione w ustawie o PIT jako skutkujące powstaniem przychodu.
W przedstawionej sytuacji nie można zastosować art. 14 ust. 2 pkt 7d ustawy o PIT, który mówi, że w razie zwrotu VAT do przychodów zalicza się naliczony VAT w tej części, w której uprzednio został ujęty w kosztach uzyskania przychodów. Wniosku o opodatkowaniu otrzymanej kwoty nie można też wyciągnąć z art. 14 ust. 3 pkt 3 ustawy o PIT. Stanowi on, że przychodem nie są zwrócone, umorzone lub zaniechane podatki, jeśli nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów. Te przepisy dotyczą innych zdarzeń.
Również konstrukcja prawna VAT, który z założenia jest neutralny dla przedsiębiorców (co oznacza, że nie mogą oni ponosić jego ciężaru), potwierdza tezę, iż zmniejszenie podatku należnego nie skutkuje powstaniem przychodu w PIT. Tak też wynika z innych przepisów ustawy o PIT. Art. 14 ?ust. 1 wprost mówi, że należny VAT nie stanowi przychodu. Z kolei art. 14 ust. 3 pkt 7 stanowi, że do przychodów nie zalicza się zwróconej różnicy VAT. Także podatek naliczony nie jest – co do zasady – kosztem uzyskania przychodów. Generalnie można go bowiem rozliczyć poprzez obniżenie kwoty podatku należnego.
Reasumując – zwrot VAT będzie dla przedsiębiorcy neutralny przy rozliczaniu podatku dochodowego. Otrzymanej z urzędu kwoty nie zalicza się ani do przychodów z działalności, ani z tzw. innych źródeł.