Tak uznała Izba Skarbowa w Bydgoszczy ?w interpretacji z 9 grudnia 2013 r. (ITPB3/?423-475a/13/DK).

Spółka prowadzi działalność gospodarczą na terenie specjalnej strefy ekonomicznej (SSE) na podstawie dwóch zezwoleń ?(z 2000 i 2013 roku). Zakres działalności określonej w tych zezwoleniach jest taki sam. Ze względu jednak na odmienny stan prawny, w którym było wydane każde z zezwoleń, zakresy działalności w jednym ?z nich zostały określone kodami PKD, ?a w drugim na podstawie kodów PKWiU 2008.

Spółka prowadzi zarówno działalność opodatkowaną, jak i zwolnioną z opodatkowania. Kalkuluje podatek dochodowy od osób prawnych uwzględniając dochód/stratę odrębnie dla dwóch rodzajów działalności, tj. strefowej (zwolnionej ?z opodatkowania) i pozastrefowej (opodatkowanej).

Podatnik zwrócił się do organu z wnioskiem o interpretację indywidualną ?w celu ustalenia, czy ma obowiązek prowadzenia ewidencji rachunkowej z podziałem na poszczególne zezwolenia. ?W szczególności spółka była zainteresowana potwierdzeniem, czy ma obowiązek podziału dochodów z działalności prowadzonej na terenie SSE odrębnie dla każdego z zezwoleń.

Zdaniem podatnika, treść przepisów nie wskazuje na konieczność prowadzenia odrębnej ewidencji dla każdego z posiadanych zezwoleń. Nie ma on również obowiązku ustalania odrębnego wyniku finansowego, jeżeli oba projekty będą realizowane na terenie SSE, a działalność będzie wykonywana przez tego samego podatnika.

Organ podatkowy uznał stanowisko spółki za prawidłowe. Izba wskazała, że przepisy nie przewidują obowiązku prowadzenia odrębnych ksiąg rachunkowych dla potrzeb rozliczeń związanych z poszczególnymi zezwoleniami. Izba podkreśliła jednak, że prowadząc ewidencję rachunkową, podatnik powinien zapewnić możliwość ustalenia wartości wykorzystanej w ramach zezwoleń pomocy publicznej oraz umożliwić prawidłowe określenie dochodu/straty z działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie zwolnień oraz podstawy opodatkowania.

Komentarz eksperta

Natalia ?Safjan konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PwC

Korzystanie ze zwolnienia podatkowego, tak jak z każdego źródła pomocy publicznej, narzuca pewne ograniczenia i obowiązki administracyjne. Przedsiębiorcy z ulgą przyjmują więc interpretacje potwierdzające, że możliwe jest stosowanie procedur uproszczonych. Tak jest i w tym przypadku.

Możliwość stosowania jednej ewidencji rachunkowej dla wszystkich posiadanych zezwoleń z pewnością ułatwia spółkom strefowym rozliczenie ich działalności w SSE. Przepisy stanowią jasno, że ewidencja powinna umożliwiać ustalenie wyniku odrębnie dla działalności zwolnionej ?i opodatkowanej. Wobec tego, moim zdaniem, izba słusznie potwierdziła, ?że kalkulacja odrębnego wyniku dla każdego z posiadanych zezwoleń nie znajduje potwierdzenia w przepisach prawa.

Co więcej, taki obowiązek nie będzie występował również w sytuacji, gdy działalność prowadzona jest na podstawie zezwoleń wydanych na terenach różnych stref. Potwierdza to przykładowo interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach ?z 8 listopada 2013 r. (IBPBI/2/423-1059/13/PC).

Możliwości korzystania ze wspólnej ewidencji rachunkowej dla działalności zwolnionej nie należy jednak mylić z brakiem konieczności przypisania poszczególnych kosztów kwalifikowanych do konkretnego zezwolenia, z którym są one związane. Taki zabieg jest konieczny do określenia, czy spełnione zostały warunki opisane odrębnie w każdym z posiadanych przez spółkę zezwoleń. Dodatkowo, przedsiębiorcy strefowi powinni mieć możliwość bieżącego śledzenia stopnia wykorzystania limitu pomocy publicznej, który przysługuje im ?na podstawie danego zezwolenia.

Przedsiębiorcy posiadający kilka zezwoleń strefowych nie powinni również zapominać, że często każde z nich zostało wydane ?w odmiennym stanie prawnym i kwestie problemowe powinno się rozstrzygać ?w odniesieniu do przepisów obowiązujących w momencie wydania danego zezwolenia. Może to być istotne na przykład ?w kontekście możliwości poniesienia nakładów znacznie wyższych niż wartość określona w zezwoleniu czy też wysokości ?i warunków zaliczania wartości niematerialnych i prawnych do koszów kwalifikowanych.

Możliwość wspólnej kalkulacji wyniku dla działalności zwolnionej z opodatkowania ma również inną zaletę. Umożliwia wykorzystywanie limitu pomocy publicznej chronologicznie – począwszy od zezwolenia wydanego najwcześniej. Minimalizuje to ryzyko, że limit pomocy publicznej pozostanie niewykorzystany przed wygaśnięciem zezwolenia.

Podatnicy mogą z zadowoleniem odnotować, że komentowana interpretacja indywidualna wpisuje się w ugruntowaną, pozytywną linię interpretacyjną organów skarbowych dotyczącą możliwości korzystania ze wspólnej ewidencji dla całości działalności prowadzonej na terenie SSE na podstawie zezwoleń (por. interpretacja Izby Skarbowej w Łodzi z 13 grudnia 2013 r., IPTPB3/423-367/13-3/MF czy interpretacja Izby Skarbowej w Katowicach ?z 10 października 2013 r., IBPBI/2/423-829/13/JD ?i IBPBI/2/423-830/13/JD).

Jest to szczególnie istotne obecnie, kiedy obserwujemy wzmożone zainteresowanie reinwestycjami w strefach i związane z tym ubieganie się o kolejne zezwolenia strefowe, wobec czego kwestia wspólnej ewidencji będzie wciąż aktualna dla szerokiego grona przedsiębiorców.