Na podstawie ustawy z 7 grudnia 2012 roku o zmianie ustawy o podatku od towarów i usług oraz niektórych innych ustaw od 1 stycznia 2014 roku uchylono art. 106 ustawy o VAT oraz dodano do tej ustawy art. 106a–106q. Tym samym zasady dotyczące m.in. wystawiania faktur zawarte do końca ub.r. ?w rozporządzeniu ministra finansów z 28 marca 2011 r. ?w sprawie zwrotu podatku niektórym podatnikom, wystawiania faktur, sposobu ich przechowywania oraz listy towarów i usług, do których nie mają zastosowania zwolnienia od podatku od towarów i usług (dalej: rozporządzenie), zostały przeniesione do ustawy o VAT oraz do rozporządzenia ministra finansów z 3 grudnia 2013 r. w sprawie wystawiania faktur.
Zarówno w rozporządzeniu, które utraciło moc od 1 stycznia 2014 roku, jak i w znowelizowanej ustawie o VAT, znalazły się zapisy dotyczące możliwości wystawiania jednej faktury korygującej do wszystkich dostaw towarów i usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie. Jednak zapisy ustawy o VAT dotyczące obowiązkowych elementów takiej faktury, nieznacznie różnią się od dotychczas wymienionych w rozporządzeniu.
Tak było do końca grudnia...
Na podstawie § 13 ust. 3, 4 i 8 oraz § 5 ust. 3 i 4 rozporządzenia, w przypadku gdy podatnik udziela rabatu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie faktura korygująca powinna zawierać:
1. ?numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
2. ?dane określone w § 5 ust. 1 pkt 3 i 4 tj. imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy, a także numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany dla podatku;
3. ?okres, do którego odnosi się udzielany rabat;
4. ?kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego.
Nie musiała się natomiast odnosić do faktur pierwotnych, czyli podatnik nie musiał podawać danych zawartych ?w fakturach, których dotyczyła faktura korygująca, np. obejmujących daty wystawienia faktur oraz ich numery czy nazwy (rodzaje) towarów lub usług objętych rabatem.
...a tak jest obecnie
Z kolei na podstawie art. 106j ust. 1 i 2 ustawy o VAT, w przypadku gdy po wystawieniu faktury udzielono opustów ?i obniżek cen, o których mowa w art. 29a ust. 10 pkt 1, podatnik wystawia fakturę korygującą. Powinna ona zawierać:
1. ?wyrazy „faktura korygująca" albo wyraz „korekta";
2. ?numer kolejny oraz datę jej wystawienia;
3. ?dane zawarte na fakturze, której dotyczy faktura korygująca:
a. określone w art. 106e ust. 1 pkt 1–6, tj. data wystawienia i kolejny numer nadany w ramach jednej lub więcej serii, który w sposób jednoznaczny identyfikuje fakturę; imiona i nazwiska lub nazwy podatnika i nabywcy towarów lub usług oraz ich adresy: numer, za pomocą którego podatnik jest zidentyfikowany na potrzeby podatku; numer, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał on towary lub usługi; datę dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub wykonania usługi lub datę otrzymania zapłaty, o ile taka data jest określona ?i różni się od daty wystawienia faktury,
b. nazwę (rodzaj) towaru lub usługi objętych korektą;
4. przyczynę korekty;
5. ?jeżeli korekta wpływa na zmianę podstawy opodatkowania lub kwoty podatku należnego – odpowiednio kwotę korekty podstawy opodatkowania lub kwotę korekty podatku należnego z podziałem na kwoty dotyczące poszczególnych stawek podatku ?i sprzedaży zwolnionej;
6. ?w przypadkach innych niż wskazane w pkt 5 – prawidłową treść korygowanych pozycji.
Artykuł 106j ust. 3 ustawy stanowi, że w przypadku gdy podatnik udziela upustu lub obniżki ceny w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów lub usług dokonywanych lub świadczonych na rzecz jednego odbiorcy w danym okresie, może wystawić zbiorczą uproszczoną fakturę korygującą. Faktura taka:
1. ?powinna zawierać dodatkowo wskazanie okresu, do którego odnosi się udzielany opust lub obniżka;
2. ?może nie zawierać danych określonych w art. 106e ust. 1 pkt 5 i 6 (numer, za pomocą którego nabywca jest zidentyfikowany na potrzeby podatku oraz data dokonania lub zakończenia dostawy lub otrzymania zapłaty) oraz nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
I co z tego wynika
Analiza i zestawienie art. 106j ustawy o VAT z dotychczasowymi zapisami § 13 ust. 3, 4 ?i 8 rozporządzenia prowadzi do wniosku, że zbiorcze uproszczone faktury korygujące wystawiane przez podatników od 1 stycznia 2014 r. powinny dodatkowo zawierać:
1. ?datę wystawienia faktur korygowanych;
2. ?kolejne numery nadane ?w ramach jednej lub więcej serii, które w sposób jednoznaczny identyfikują faktury korygowane,
3. ?przyczynę korekty.
Faktury takie nie muszą natomiast zawierać:
1. ?numeru, za pomocą którego nabywca towarów lub usług jest zidentyfikowany na potrzeby podatku lub podatku od wartości dodanej, pod którym otrzymał towary lub usługi.
2. ?daty dokonania lub zakończenia dostawy towarów lub świadczenia usługi lub datę otrzymania zapłaty, ?o której mowa w art. 106 b ust. 1 pkt 4, o ile data taka jest określona i różni się ?od daty wystawienia faktury;
3. ?nazwy (rodzaju) towaru lub usługi objętych korektą.
Oznacza to w konsekwencji obowiązek umieszczenia większej liczby elementów na tych fakturach, począwszy od 1 stycznia 2014 roku.
Jaki cel miał ustawodawca
Jeśli się przeanalizuje uzasadnienie Ministerstwa Finansów do zmian w ustawie o VAT wprowadzonych ustawą z 7 grudnia 2012 roku, to można przypuszczać, że rozszerzenie zakresu elementów zbiorczych uproszczonych faktur korygujących nie było celem ustawodawcy. Potwierdzają to pierwsze wydawane interpretacje ?w tym zakresie np.: interpretacja Izby Skarbowej w Warszawie z 17 października 2013 r. (IPPP1/443-847/13-2/PR). ?W piśmie tym czytamy: „Odnosząc opisane zdarzenie przyszłe do powołanych powyżej przepisów, stwierdzić należy, iż w sytuacji opisanej przez spółkę zastosowanie znajdzie przepis § 13 ust. 3 cyt. rozporządzenia, a od ?1 stycznia 2014 r. na podstawie art. 106j ust. 3 ustawy ?o VAT.
Faktura korygująca wystawiona w przypadku udzielenia rabatu w odniesieniu do wszystkich dostaw towarów dokonanych dla jednego odbiorcy w danym okresie powinna zawierać co najmniej: numer kolejny oraz datę jej wystawienia, imiona i nazwiska lub nazwy bądź nazwy skrócone sprzedawcy i nabywcy, ich adresy oraz ich numery identyfikacji podatkowej, okres, do którego odnosi się udzielany rabat, ?a także kwotę udzielonego rabatu oraz kwotę zmniejszenia podatku należnego. Ponadto, od 1 stycznia 2014 r. art. 106j ust. 3 ustawy wprowadza dodatkowy wymóg wskazania przyczyny dokonywanej korekty".
—Marek Binio, zastępca dyrektora ?ds. rachunkowości ?w Business Support Solution SA