Takie stanowisko zajęła Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 4 września 2013 r. (ILPB4/423-194/13-2/DS).
Spółka, która wystąpiła o wydanie interpretacji, rozważała zawarcie umów leasingu finansowego. Planowała ona rozpoznać leasingowane przedmioty jako swoje środki trwałe i dokonywać od nich odpisów amortyzacyjnych, zaliczając te odpisy do kosztów podatkowych. Rozliczenia z leasingodawcą miały odbywać się zgodnie z harmonogramem płatności przewidującym miesięczne okresy rozliczeniowe. Wnioskodawca miał wątpliwości, czy w takiej sytuacji do odpisów amortyzacyjnych znajdzie zastosowanie art. 15b ustawy o CIT. Przepis ten przewiduje obligatoryjną korektę kosztów uzyskania przychodów, jeżeli kwota uprzednio zaliczona do kosztów podatkowych nie została uiszczona w terminie określonym w ustawie o CIT. W złożonym wniosku o wydanie interpretacji spółka wyraziła przekonanie, że przepisy o korekcie kosztów nie znajdują zastosowania do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych użytkowanych na podstawie umów leasingu finansowego.
Izba Skarbowa w Poznaniu uznała stanowisko spółki za nieprawidłowe. Stwierdziła, że żaden z przepisów ustawy o CIT nie wyłącza zastosowania art. 15b tej ustawy do umów leasingu finansowego. Równocześnie jednak organ podatkowy potwierdził, że obowiązek korekty kosztów wystąpi wyłącznie wtedy, gdy raty nie będą regulowane zgodnie z harmonogramem płatności. Zdaniem organu, w celu ustalenia czy wystąpił obowiązek korekty, należy porównać wysokość dokonywanych odpisów amortyzacyjnych z dokonywanymi płatnościami z tytułu umowy leasingu. Jeżeli wartość dokonanych odpisów amortyzacyjnych znajduje pokrycie w uregulowanych płatnościach, to korekta kosztów podatkowych z tego tytułu nie wystąpi. W innym przypadku, zdaniem izby, spółka będzie zobowiązania do zmniejszenia kosztów uzyskania przychodów o kwotę odpisu, który nie znalazł pokrycia w dokonanych płatnościach.
Mikołaj Kondej, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Problemem, którego dotyczy wydana interpretacja, jest zakres zastosowania do leasingu finansowego przepisów o korekcie kosztów uzyskania przychodów w przypadku nieterminowej zapłaty zobowiązania. Przepisy ustawy o CIT przewidujące obowiązek korekty stanowią m.in., że w przypadku zobowiązań, których termin płatności jest dłuższy niż 60 dni, podatnik jest zobowiązany dokonać korekty w ciągu 90 dni od daty zaliczenia wydatku do kosztów uzyskania przychodów. Wątpliwości może budzić już samo to, czy przepis ten znajduje zastosowanie do zobowiązań, których natura przewiduje rozłożenie płatności w czasie (np. zobowiązań z tytułu leasingu czy płatności ratalnych). W wydanej interpretacji organ podatkowy uznał, że w przypadku takich zobowiązań termin na dokonanie korekty należy liczyć dopiero od końca okresu, którego dotyczy dane zobowiązanie (przykładowo termin na dokonanie korekty od raty leasingowej za lipiec należy liczyć dopiero od końca lipca).
Poważniejsze wątpliwości budzi możliwość zastosowania przepisów o korekcie kosztów do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych użytkowanych na podstawie umowy leasingu finansowego. W szczególności należy zwrócić uwagę, że art. 15b ust. 6 ustawy o CIT przewiduje zastosowanie przepisów o korekcie kosztów wyłącznie do odpisów amortyzacyjnych od nabytych lub wytworzonych środków trwałych. W przypadku użytkowania na podstawie umowy leasingu finansowego nie mamy natomiast do czynienia ani z nabyciem, ani też z wytworzeniem środka trwałego (co potwierdza m.in. brzmienie art. 16a ustawy o CIT). W związku z tym, trudno zgodzić się ze stanowiskiem organu, że przepisy o korekcie kosztów stosuje się do odpisów amortyzacyjnych od środków trwałych użytkowanych na podstawie leasingu finansowego.
Zajęte przez organ stanowisko budzi wątpliwości również z tego punktu widzenia, że z jednej strony stwierdza się w nim, że terminowa zapłata raty nie będzie skutkowała koniecznością korekty, a z drugiej nakazuje podatnikowi weryfikować czy odpisy amortyzacyjne znajdują pokrycie w uregulowanych płatnościach. Należy zwrócić uwagę, że harmonogram płatności rat leasingowych może znacznie odbiegać od harmonogramu dokonywania odpisów amortyzacyjnych. Nie można wykluczyć sytuacji, że nawet w sytuacji terminowego uiszczania rat leasingowych odpisy amortyzacyjne nie znajdą pokrycia w uregulowanych płatnościach. Wydana interpretacja nie pozwala ocenić czy w takim przypadku wystąpi obowiązek korekty, czy też nie.
Moim zdaniem należy uznać, że przepisy o korekcie kosztów nie znajdują w ogóle zastosowania do leasingu finansowego. Uważam, że nawet gdyby uznać ich zastosowanie za dopuszczalne, to należałoby przyjąć, że obowiązek korekty, nie wystąpi, jeżeli płatności będą uiszczane zgodnie z harmonogramem płatności. Za taką wykładnią przepisów przemawia cel wprowadzonej regulacji, którym było zapobieganie zatorom płatniczym. W przypadku terminowego płacenia rat nie można mówić o powstaniu „zatoru płatniczego", dlatego też brak jest podstaw do dokonania korekty.
