Z wnioskiem do izby skarbowej o interpretację wystąpili wspólnicy spółki jawnej. Wyjaśnili, że ich spółka prowadzi działalność handlowo-usługową, w ramach której sprzedaje płytki ceramiczne, armaturę łazienkową, urządzenia sanitarne, meble oraz inne artykuły wyposażenia wnętrz opodatkowane 23 –proc. stawką VAT.

Usługi na zlecenie

Z wniosku wynikało, że firma planuje wykonywać na zlecenie indywidualnych klientów, usługi związane z wykończeniem wnętrz. Miały one polegać na: montażu i instalacji armatury łazienkowej, urządzeń sanitarnych, baterii kuchennych i zlewozmywaków oraz układaniu płytek.

Spółka planuje też montaż trwałej zabudowy kuchennej z blatami i urządzeniami do zabudowy (m. in. płyt grzewczych i piekarników, zmywarek, lodówek) oraz saun. Usługi te będzie wykonywać samodzielnie bądź zlecać je podmiotom zewnętrznym. Wartość świadczonych usług będzie obejmować również cenę towaru.

Przedsiębiorcy wskazali, że każdorazowo będą zawierać z klientami umowę określającą zakres wykonywanych robót, ich charakter, a także rodzaj budynku lub lokalu, zaklasyfikowanego zgodnie z Polską Klasyfikacją Obiektów Budowlanych (dalej: PKOB) wraz z jego powierzchnią użytkową.

Wątpliwości wspólników dotyczyły możliwości stosowania obniżonej 8 proc. stawki VAT do usług wykonywanych w obiektach zaliczonych do budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym ( tj. mieszkaniach do 150 m.kw. i domach jednorodzinnych do 300 m.kw.).

Fiskus odmawia przedsiębiorcy

W części dotyczącej usług montażu trwałej zabudowy kuchennej wraz z blatem i AGD oraz saun, na montażu elementów saun i wszelkich elementów związanych z ich funkcjonowaniem fiskus odmówił preferencyjnej stawki VAT. Prawo do obniżonej stawki potwierdził tylko w stosunku do usług polegających na montażu i instalacji armatury łazienkowej, urządzeń sanitarnych, baterii i zlewozmywaków oraz wykładaniu płytkami ceramicznymi pomieszczeń mieszczących się w budynkach jednorodzinnych PKOB 111 oraz w budynkach wielomieszkaniowych PKOB 112.

Spółka zaskarżyła interpretację, ale Wojewódzki Sąd Administracyjny we Wrocławiu oddalił jej skargę. Co prawda w ocenie sądu w orzecznictwie nie budziło wątpliwości, że czynności polegające na montażu m.in. parapetów, rolet, blatów, schodów, balustrad, bram wjazdowych, markiz, montażu trwałej zabudowy w lokalach itp. stanowią roboty budowlano-montażowe. Jednak zauważył, że po zmianie przepisów wykonawczych od 2011 r. zakres stosowania obniżonej stawki VAT uległ zawężeniu. Z listy usług objętych preferencyjną usunięto roboty budowlano-montażowe dotyczące obiektów budownictwa mieszkaniowego.

WSA zgodził się z fiskusem, że czynności wykonywane przez skarżącą polegające na montażu trwałej zabudowy kuchennej w tym blatów i AGD oraz saun w budynku mieszkalnym, od 1 stycznia 2011r. podlegają opodatkowaniu stawką 23 proc.

Podatnik bez zwolnienia

Rację podatniczce przyznał dopiero Naczelny Sąd Administracyjny. W jego ocenie zasadnicze znaczenie dla rozstrzygnięcia sporu ma treść uchwały składu siedmiu sędziów z 24 czerwca 2013r. (I FPS 2/13). Zgodnie z jej treścią od 1 stycznia 2011r. świadczenie kompleksowe polegające na zaprojektowaniu, dopasowaniu oraz montażu komponentów w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części, trwałą zabudowę meblową, wykonywane w obiektach budownictwa objętego społecznym programem mieszkaniowym, stanowi usługę modernizacji opodatkowaną obniżoną stawką VAT.

W ocenie NSA przy trwałym połączeniu komponentów meblowych z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego lub jego części, podnoszą one jego standard. W konsekwencji stanowią modernizację, która korzysta z preferencji.

Dostawa sprzętu bez preferencji

Odmiennie od montażu trwałej zabudowy kuchennej sąd kasacyjny ocenił dostawę sprzętu AGD do zabudowy w postaci płyt grzewczych, piekarników, zmywarek, lodówek (w przypadku saun za taki element uznał piec). Jego zdaniem elementy te, nawet przeznaczone do zabudowy, nie stanowią po ich zamontowaniu trwałego elementu konstrukcyjnego budynku. Są powiązane z zabudową meblową, ale można je wymienić na inny egzemplarz. Brak trwałości ich powiązania z obiektem budowlanym sprawia, że nie mogą być traktowane za element modernizacji.

Jak zauważył sąd wymiana uszkodzonego lub przestarzałego sprzętu, nawet zabudowanego, jest możliwa bez zmian konstrukcyjnych budynku. Zatem uchwała nie odnosi się do dostawy wymienionego sprzętu.

Wyrok NSA z 25 września 2013 r., sygn. akt I FSK 1358/12.

Michał Grzywacz, radca prawny, doradca podatkowy Kancelaria radców prawnych Grzywacz – Zawada  s.c.

Świadczenia złożone, polegające na kompleksowym wykończeniu wnętrz budynków mieszkaniowych stanowiły i stanowią przedmiot licznych wniosków o wydanie interpretacji indywidualnej, a w ślad za nimi orzeczeń sądowo administracyjnych. Powodem takiego stanu rzeczy są z jednej strony nieprecyzyjne sformułowania nierzadko odwołujące się do znaczeń przyjętych w języku powszechnym, z drugiej zaś częste zmiany stanu prawnego. Na bazie aktualnych, bo obowiązujących od 2011 roku regulacji, orzekał już jednak Naczelny Sąd Administracyjny, którego uchwała z dnia 24 czerwca 2013 roku zdaje się porządkować nieco porządkować niniejszą materię. Wydaje się, że w najbliższym czasie ugruntowany stanie się pogląd, w myśl którego świadczenia polegające na projektowaniu, dopasowaniu oraz trwałym montażu mebli w sposób tworzący wraz z elementami konstrukcyjnymi obiektu budowlanego trwałą zabudowę meblową stanowić będą usługę modernizacji tych obiektów bądź ich części. A skoro tak, to takie świadczenie podlegać będzie obniżonej stawce podatku VAT. Odmiennie należy jednak traktować nabycie tych elementów, które podlegając swobodnej wymianie nie stanowi części konstrukcyjnej budynku. Elementem dominującym w takim przypadku jest bowiem wydanie towaru w celu przeniesienia prawa do rozporządzania nim jak właściciel. Za dostawę towarów objętych stawką podstawą należy z pewnością uznać wyposażenie obiektu w sprzęt AGD, w tym jego montaż.