Tak uznała Izba Skarbowa w Łodzi w interpretacji z 3 lipca 2013 r. (IPTPB1/415-237/13-4/MAP).
Firma zamierzała pokryć swoim przyszłym pracownikom (osobom, które pozytywnie przeszły proces rekrutacyjny) koszty noclegu w hotelu. Nocleg ten związany był z podróżą, którą osoby te musiałyby odbyć w celu zawarcia umowy o pracę w siedzibie firmy.
Firma zwróciła się o potwierdzenie stanowiska, zgodnie z którym wartość noclegu sfinansowanego przez nią przyszłemu pracownikowi stanowi dla niego przychód podatkowy na gruncie podatku dochodowego od osób fizycznych (przychód z innych źródeł), jest to jednak przychód korzystający ze zwolnienia z podatku, a w konsekwencji nie powoduje obowiązku sporządzenia informacji PIT-8C.
Organ podatkowy uznał stanowisko firmy za prawidłowe. Wskazał mianowicie, że:
Adam Stułka menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Komentuje Adam Stułka, menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Co do pierwszej kwestii, którą rozstrzygnął organ podatkowy – omawiana interpretacja wpisuje się w ugruntowane podejście organów podatkowych.
Zgodnie z tym podejściem wartość różnego rodzaju świadczeń „w naturze" związanych z szeroko rozumianą podróżą (np. transport, zakwaterowanie, wyżywienie itp.), których koszty są pokrywane na rzecz osoby fizycznej przez inny podmiot, stanowią dla tej osoby fizycznej dla celów podatkowych przychód.
Zasadniczy walor interpretacji dotyczy drugiej ze wskazanych powyżej kwestii. Interpretacja potwierdza, że warunkiem zastosowania zwolnienia w stosunku do pokrytych kosztów noclegu jest to, aby – po pierwsze – nie zostały one zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osoby fizycznej (tzn. osoby odbywającej podróż) oraz aby – po drugie – zostały one poniesione w celu uzyskania przychodów przez podmiot pokrywający te koszty.
Kwestia ta była w przeszłości przedmiotem istotnych wątpliwości oraz rozbieżności interpretacyjnych wynikających głównie z niezbyt czytelnego sformułowania przepisu formułującego warunki zastosowania tego zwolnienia (art. 21 ust. 13 pkt 1 ustawy o PIT).
Według jednego z wcześniej spotykanych stanowisk, przepis ten należałoby rozumieć tak, że zwolnienie dla pokrytych kosztów podróży ma zastosowanie, jeżeli koszty te nie zostały zaliczone do kosztów uzyskania przychodów osoby fizycznej i zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodów przez tę samą osobę fizyczną (tzn. osobę odbywającą podróż).
Według jeszcze innej interpretacji omawiane zwolnienie miałoby zastosowanie tylko wtedy, gdyby koszty podróży zostały poniesione w celu osiągnięcia przychodu przez podmiot pokrywający te koszty (niekoniecznie będący osobą fizyczną), ale nie zostałyby zaliczone do kosztów uzyskania przychodów przez ten właśnie podmiot.
Również w tym zakresie omawiana interpretacja wpisuje się w ustalone w ostatnim okresie jednolite podejście organów podatkowych.
Stanowisko organu w trzeciej z powyższych kwestii (co do braku obowiązku sporządzania informacji PIT-8C) jest logiczną konsekwencją uznania, że w omawianej sytuacji powstaje przychód podatkowy, jest to jednak przychód zwolniony. Stanowisko organu w tym zakresie jest oparte na założeniu (wynikającym zresztą z opisu przedstawionego przez podatnika), że przyszłym pracownikom nie są zapewniane żadne inne świadczenia oprócz pokrycia kosztów noclegu.
Z tą ostatnią kwestią związane jest istotne spostrzeżenie. Omawiane zwolnienie z podatku – zgodnie z art. 21 ust. 1 pkt 16 lit. b ustawy – obejmuje tylko wartość świadczeń do limitów wynikających z odpowiedniego rozporządzenia o podróżach służbowych.
Tymczasem dla niektórych rodzajów świadczeń związanych z podróżą przepisy tego rozporządzenia albo w ogóle nie określają żadnej konkretnej wartości liczbowej, która mogłaby być traktowana jako taki limit (tak np. dla kosztów transportu), albo przewidują taką wartość, ale dopuszczają jej przekroczenie w pewnych konkretnych okolicznościach (tak np. właśnie dla kosztów noclegu). Może to powodować pewne trudności, jeżeli chodzi o zastosowanie omawianego zwolnienia w praktyce.
Tymczasem w omawianym przypadku ani podatnik, ani organ podatkowy nie poświęcają zbyt wiele uwagi ani argumentacji temu, czy omawiane zwolnienie ma zastosowanie do całej wartości świadczenia w postaci noclegu. Podatnik zakłada niejako odgórnie, że tak jest, natomiast organ w uzasadnieniu interpretacji wyraźnie zastrzega, że wartość noclegu jest zwolniona jedynie „do limitu". Może to nie dawać podatnikowi pełnego komfortu co do posługiwania się interpretacją w praktyce.
W tym kontekście wydaje się, że dobrym pomysłem podatnika byłoby zwrócenie się we wniosku o omawianą interpretację także o wyraźne potwierdzenie, że zwolnienie z PIT obejmuje całą wartość noclegu (co daje się wyinterpretować z odpowiednich przepisów rozporządzenia o podróżach służbowych).
Dobrą obserwowaną ostatnio praktyką organów podatkowych jest bowiem potwierdzanie (w innych interpretacjach, na wniosek innych podatników) nie tylko samej możliwości zastosowania omawianego zwolnienia, ale również precyzyjne wskazanie zakresu jego zastosowania. To spostrzeżenie odnosi się zresztą nie tylko do kosztów noclegu, ale również do innych kosztów ponoszonych często w związku z podróżą (np. transportu, wyżywienia itp.).
