Tak orzekł WSA w Gliwicach 13 czerwca 2012 r. (I SA/Gl 1128/11).
Wyjaśnił, że jest to kwota wynikająca ze zwolnienia podatkowego, a nie kwota podatku od nieruchomości.
Organ w toku kontroli ustalił, że spółka zawyżyła koszty uzyskania przychodów poprzez uwzględnienie w nich podatku od nieruchomości, od którego była zwolniona.
W związku z tym organ skorygował rozliczenia i w decyzji określił wysokość zobowiązania podatkowego z tytułu CIT.
W odwołaniu od decyzji oraz w skardze spółka argumentowała, że jest zakładem pracy chronionej. Na mocy ustawy z 27 sierpnia 1997 r. o rehabilitacji zawodowej i społecznej oraz zatrudnianiu osób niepełnosprawnych równowartość podatku od nieruchomości odprowadza na zakładowy fundusz rehabilitacji osób niepełnosprawnych (ZFRON).
Zdaniem spółki kwota ta jest kosztem uzyskania przychodów. To dlatego, że obciążenie to faktycznie ponosi spółka. Bez znaczenia jest więc to, że kwota zwiększa fundusz rehabilitacji.
Organ nie podzielił tej argumentacji. Podkreślił, że spółka nie może zaliczać tej kwoty do kosztów ponieważ jest to równowartość podatku wynikająca ze zwolnienia określonego w przepisach, a nie właściwy podatek. Organ uznał ponadto, że art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT nie przewiduje możliwości zaliczenia wpłat na zakładowy fundusz rehabilitacji osób do kosztów podatkowych.
Sprawa trafiła do sądu. WSA potwierdził prawidłowość stanowiska organów podatkowych i oddalił skargę. Stwierdził, że podatnik nie może zaliczać równowartości podatku od nieruchomości do kosztów uzyskania przychodów ponieważ do właściwego funduszu nie jest wpłacany podatek, lecz kwota wynikająca ze zwolnienia. Sąd wskazał, że równowartość podatku mogłaby zostać zaliczona do kosztów jedynie wówczas, gdy wynikałoby to wprost ustawy.
Wskazał ponadto, że zakłady pracy chronionej mają możliwość amortyzowania środków kupionych z funduszu. Dodatkowa możliwość zaliczania równowartości podatku do kosztów byłaby więc nieuprawnionym uprzywilejowaniem wobec innych przedsiębiorców.
—Krzysztof Kutek współpracownik Zespołu Zarządzania Wiedzą Podatkową firmy Deloitte

Jakub Podleśny menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Rzeszowie)
Komentuje Jakub Podleśny menedżer w Dziale Doradztwa Podatkowego firmy Deloitte (biuro w Rzeszowie)
Wyrok ten wpisuje się w istniejący już od pewnego czasu spór pomiędzy władzami podatkowymi a podatnikami prowadzącymi zakłady pracy chronionej. Istota sporu sprowadza się do rozstrzygnięcia, czy na ZFRON wpłacany jest podatek od nieruchomości czy też jego równowartość.
Wątpliwości podatników budzi także sposób interpretacji art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a ustawy o CIT w związku z przepisami ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej i zatrudnianiu osób niepełnosprawnych. Definicja kosztów uzyskania przychodów zawarta jest w art. 15 ust. 1 ustawy o CIT. Są to koszty poniesione w celu osiągnięcia przychodów lub zachowania albo zabezpieczenia ich źródła, z wyłączeniem wymienionych w art. 16 tej ustawy.
Z kolei w myśl jej art. 16 ust. 1 pkt 9 lit. a do kosztów podatkowych nie zalicza się odpisów i wpłat na różnego rodzaju fundusze tworzone przez podatnika, z wyjątkiem podstawowych odpisów i wpłat na te fundusze, jeżeli obowiązek lub możliwość ich tworzenia w ciężar kosztów określają odrębne ustawy. Interpretując te przepisy, organy podatkowe uznają, że wpłacie na ZFRON podlega równowartość podatku od nieruchomości (nie sam podatek).
Na tej podstawie odmawiają zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wpłat na ZFRON jako wpłat na fundusz tworzony przez podatnika, niebędący jednak funduszem tworzonym w ciężar kosztów w myśl ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej. Stanowisko przyjęte przez organy podatkowe w interpretacjach indywidualnych jest dość spójne i jednoznaczne.
Według nich dopiero wydatki poniesione z ZFRON, co do zasady, mogą zostać zaliczone do kosztów uzyskania przychodów (jeżeli spełnią ogólną definicję kosztu uzyskania przychodu). Tak na przykład uznała Izba Skarbowa w Poznaniu w interpretacji z 10 marca 2009 r. (ILPB3/423-850/08-2/ŁM).
Generalnie podobna wykładnia przepisów wynika z orzecznictwa oraz interpretacji ogólnej ministra finansów z 5 marca 2010 r. (nr DD6/8213/165/KWW/09/BMI9/11871).Moim zdaniem raczej trudno dyskutować z tym, że na ZFRON wpłacana jest równowartość podatku od nieruchomości, a nie sam podatek. Równie trudno zgodzić się jednak z dalszą argumentacją organów, bo opierają one swoje wnioski na przepisach ustawy o rehabilitacji zawodowej i społecznej.
Tymczasem skoro nie jest to ustawa podatkowa, to nie powinna determinować kwalifikacji podatkowej wydatków, tj. możliwości zaliczenia wpłat na ZFRON do kosztów uzyskania przychodów.