Ustawa o ochronie zdrowia przed następstwami używania tytoniu i wyrobów tytoniowych
zabrania palenia papierosów w lokalach przeznaczonych do celów gastronomicznych i rozrywkowych (art. 5).
Osoby je prowadzące mogą jednak zorganizować odosobnione miejsce dla palaczy. Nie mają takiego obowiązku, jest to inwestycja dobrowolna. Dlatego przedsiębiorcy nie są pewni, czy mają prawo poniesione w związku z tym wydatki zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Problemem tym zajmowała się Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 18 sierpnia 2011 (IPPB5/423-535/11-5/RS). Wnioskodawca pytał o kabiny dla palaczy (klientów lokalu gastronomicznego) zamontowane w wynajętym lokalu. Wyjaśnił, że wartość każdej z nich przekracza 3500 zł, a przewidywany okres używania jest dłuższy niż rok.
Izba wskazała, że wydatki te można zaliczyć do kosztów w postaci odpisów amortyzacyjnych. Jej zdaniem skoro kabinę zainstalowano w wynajmowanym lokalu, to jest to inwestycja w obcym środku trwałym. Nie zmienia tego możliwość szybkiego jej demontażu.
Ta sama izba skarbowa w interpretacji z 18 sierpnia 2011 (IPPB5/423-535/11-4/RS) zgodziła się, że kosztem uzyskania przychodów są również kabiny zakupione przez pracodawcę dla pracowników.
Izba skarbowa nie wypowiedziała się co do okresu amortyzacji. Art. 16j ust. 4 pkt 3 ustawy o CIT wskazuje jednak, że minimalny okres dokonywania odpisów od inwestycji w obcych budynkach (lokalach) lub budowlach nie może być krótszy niż dziesięć lat.
Zobacz serwis:
PIT i CIT » Koszty » Co można wrzucić w koszty » Amortyzacja » Inwestycje w obcym środku