Do końca ubiegłego roku usługi medyczne były generalnie zwolnione z VAT. Od 2011 r. zakres zwolnienia został zawężony. Podatkiem nie są obciążone usługi w zakresie opieki medycznej, służące profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia, świadczone w ramach wykonywania zawodów:
a) lekarza i lekarza dentysty,
b) pielęgniarki i położnej,
c) medycznych, o których mowa w art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy z 30 sierpnia 1991 o zakładach opieki zdrowotnej (tekst jedn. DzU z 2007 r. nr 14, poz. 89 z późn. zm., ustawa o ZOZ),
d) psychologa.
Ewentualne zwolnienie z VAT usług świadczonych przez rehabilitantów powinno wynikać z pkt c tego przepisu. Czy jednak zawód rehabilitanta to zawód medyczny? Art. 18d ust. 1 pkt 1 ustawy o ZOZ nie daje, niestety, wprost odpowiedzi na to pytanie.
Zgodnie z nim osoba wykonująca zawód medyczny to:
- osoba, która na podstawie odrębnych przepisów uprawniona jest do udzielania świadczeń zdrowotnych, oraz
- osoba legitymująca się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w określonym zakresie lub w określonej dziedzinie medycyny.
Interpretacją tych przepisów zajęła się Izba Skarbowa w Katowicach w odpowiedzi z 2 marca 2011 (IBPP4/443-9/11/AZ).
Zwróciła uwagę, że w przeciwieństwie do uregulowanych zawodów medycznych (np. zawodu lekarza, dentysty, pielęgniarki, położnej, ratownika medycznego, farmaceuty, felczera, diagnosty laboratoryjnego) zawód fizjoterapeuty nie został dotychczas objęty odrębnymi regulacjami. Jest on jednak wymieniony na równi z innymi zawodami medycznymi w wielu przepisach związanych z ochroną zdrowia.
Zgodnie z § 3 ust. 1 rozporządzenia ministra zdrowia z 30 września 2002 w sprawie uzyskiwania tytułu specjalisty w dziedzinach mających zastosowanie w ochronie zdrowia (DzU nr 173, poz. 1419 ze zm.) fizjoterapia została wymieniona w wykazie podstawowych dziedzin mających zastosowanie w ochronie zdrowia, w których może być uzyskiwany tytuł specjalisty (specjalista w dziedzinie fizjoterapii).
W rozporządzeniu ministra pracy i polityki socjalnej z 27 kwietnia 2010 w sprawie klasyfikacji zawodów i specjalności na potrzeby rynku pracy oraz zakresu jej stosowania (DzU nr 82, poz. 537) fizjoterapeuci zostali wymienieni w grupie specjalistów do spraw zdrowia obejmującej również lekarzy, dentystów i pielęgniarki.
Ponadto kształcenie tego rodzaju specjalistów podjęły uczelnie wyższe, w których funkcjonują wydziały i kierunki fizjoterapii w formie pięcioletnich studiów magisterskich i trzyletnich studiów licencjackich.
Poza tym – jak zauważyła katowicka izba – przepisy ustawy o ZOZ regulujące zasady świadczenia podstawowej opieki zdrowotnej, np. kwestie pełnienia dyżuru medycznego oraz czasu pracy, są skierowane również do pracowników rehabilitacji leczniczej. Co istotne, świadczenia rehabilitacyjne są gwarantowanym świadczeniem podstawowej opieki zdrowotnej.
W świetle rozporządzenia z 30 sierpnia 2009 w sprawie świadczeń gwarantowanych z zakresu rehabilitacji leczniczej (DzU nr 140, poz. 1145 ze zm.) zabieg fizjoterapeutyczny to świadczenie gwarantowane udzielane w cyklach odpowiadających potrzebom zdrowotnym świadczeniobiorcy objętego leczeniem.
Mimo więc że zawód fizjoterapeuty nie został objęty odrębnymi regulacjami, to jednak – jak stwierdza katowicka izba – inne przepisy wskazują, że osoba, która zdobyła wyższe wykształcenie w zakresie fizjoterapii, jest osobą uprawnioną do udzielania świadczeń zdrowotnych oraz osobą legitymującą się nabyciem fachowych kwalifikacji do udzielania świadczeń zdrowotnych w dziedzinie medycyny.
Nie ma też wątpliwości, że podejmowane przez fizjoterapeutów działania służą profilaktyce, zachowaniu, ratowaniu, przywracaniu i poprawie zdrowia (jak nakazuje art. 43 ust. 1 pkt 19 ustawy o VAT). Potwierdza to m.in. Światowa Organizacja Zdrowia. Według jej definicji rehabilitacja to kompleksowe postępowanie w odniesieniu do osób niepełnosprawnych fizycznie i psychicznie, które ma na celu przywrócenie pełnej lub możliwej do osiągnięcia sprawności fizycznej i psychicznej, zdolności do pracy, zarobkowania oraz zdolności do brania czynnego udziału w życiu społecznym. Na rehabilitację medyczną (fizjoterapię) składają się:
- kinezyterapia, czyli leczenie ruchem,
- fizykoterapia, czyli stosowanie w celach leczniczych różnego rodzaju energii wytwarzanej za pomocą aparatury,
- masaż leczniczy, czyli wykorzystanie bodźców mechanicznych głównie w postaci ucisku na tkanki w celu wywołania odczynów fizjologicznych.
Pod pojęciem rehabilitacji leczniczej (medycznej) rozumie się proces leczenia, który umożliwia przyspieszenie procesu naturalnej regeneracji i zmniejszenia fizycznych i psychicznych następstw choroby.
Czytaj też:
Zobacz więcej:
» VAT » Co i jak podlega opodatkowaniu » Usługi medyczne i dentystyczne
» Zwolnienia z VAT » Zwolnienia przedmiotowe z VAT
Zobacz nasz poradnik:
» Podatki i księgi » Poradniki podatkowe » Zmiany w VAT w 2011 r.
Interpretacje podatkowe
»
