Tak wynika z pisma Izby Skarbowej w Warszawie z 21 marca 2011 (IPPB2/415-3/11-4/ AS)
.
Spółka, która uzyskała tę korzystną interpretację, pytała o zwrot równowartości wydatków poniesionych przez handlowców w czasie pracy na paliwo do samochodu służbowego, opłaty parkingowe i noclegi w trasie. Miała wątpliwości, czy nie powoduje to powstania przychodu ze stosunku pracy.
Zatrudniając przedstawicieli handlowych, jako miejsce pracy w ich umowach o pracę wskazała obszar kilku województw. Praca polega na wizytach i spotkaniach z klientami i potencjalnymi klientami na obszarze wskazanym w umowie. Uznała, że wyjazdy przedstawicieli handlowych nie są podróżami służbowymi w rozumieniu kodeksu pracy.
Odbywają się bowiem w ramach obszaru wskazanego w umowie jako miejsce wykonywania pracy przez pracownika i są nieodłącznym i stałym elementem zawodu przedstawiciela handlowego. W konsekwencji przedstawiciele nie otrzymują diet i innych należności przysługujących pracownikom zgodnie z kodeksem pracy w przypadku podróży służbowych.
Spółka nie była pewna, czy jako płatnik ma opodatkować zwrot wydatków ponoszonych przez nich w czasie pracy, dokumentowanych m.in. wystawionymi na nią fakturami albo rachunkami (spółka figuruje na nich jako nabywca).
Nie na cele osobiste
Art. 12 ustawy o PIT określa m.in., co zaliczamy do przychodów pracownika z umowy o pracę. Przepis ten wskazuje tylko przykładowe przychody ze stosunku pracy. Ustawodawca użył w nim zwrotu „w szczególności”, co oznacza, że jest to katalog otwarty.
Chodzi o wszelkiego rodzaju wypłaty pieniężne skutkujące u podatnika powstaniem przysporzenia majątkowego, mające swoje źródło w łączącym pracownika z pracodawcą stosunku pracy lub stosunku pokrewnym.
Izba skarbowa stwierdziła jednak, że zwrot wydatków poniesionych przez przedstawicieli handlowych związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych wynikających z umowy o pracę nie powinien być traktowany jako przychód z pracy.
Pracodawca nie powinien więc pobierać i odprowadzać z tego tytułu zaliczki na podatek. Decydują o tym następujące argumenty:
- poniesione przez pracowników wydatki mają bezpośredni związek z wykonywaniem obowiązków służbowych wynikających z umowy o pracę,
- wydatki te nie mają związku z celami osobistymi pracowników, a wyłącznie z celami służbowymi,
- w trakcie wykonywania pracy zatrudnieni przedstawiciele handlowi ponoszą wydatki związane z wykonywaniem określonych czynności w imieniu i na rzecz pracodawcy.
Swoboda co do procedury
Sposób rozliczenia wydatków przedstawicieli handlowych przez pracodawcę nie ma wpływu na powstanie obowiązku podatkowego po stronie pracowników. Przy czym w odniesieniu do procedury zwrotu kosztów podróży i innych wydatków związanych z wykonywaniem obowiązków służbowych pracowników – zdaniem izby – pracodawcy mają dużą swobodę.
Procedurę zwrotu rozpatruje się na tle przepisów bądź postanowień regulaminów i statutów spółki, określających prawa i obowiązki obu stron umowy o pracę oraz warunki zwrotu tych należności. Dodatkowo w umowie o pracę z przedstawicielem handlowym można umieścić zapis dotyczący zwrotu wydatków poniesionych w ramach wykonania obowiązków służbowych.
Autor jest prawnikiem w kancelarii welsyng.pl
Czytaj również:
Zobacz serwisy:
Podróże służbowe » Podróże krajowe
