Tak wynika z interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 7 lutego 2011 r. (IPPB3/423-76/09-7/11/S/GJ).
Spółka planuje podjąć uchwałę o podziale zysku i wypłacie dywidendy na rzecz wspólnika, co mogłoby jednak prowadzić do naruszenia jej płynności finansowej. Dlatego postanowiła uzyskać finansowanie z zewnątrz przez zaciągnięcie kredytu bankowego.
Te pieniądze zostaną przeznaczone na wypłatę dywidendy, natomiast ze środków własnych spółka będzie regulować bieżące zobowiązania związane z działalnością gospodarczą. Powzięła wątpliwość, czy wydatki na zapłatę odsetek od kredytu będzie mogła zaliczyć do kosztów uzyskania przychodów.
Jej zdaniem tak. Będzie to koszt w momencie poniesienia, bo kredyt zostanie zaciągnięty w celu uzyskania przychodów oraz zabezpieczenia i zachowania ich źródła.
Izba skarbowa początkowo uznała to stanowisko za nieprawidłowe. Sprawa trafiła do WSA w Warszawie, który uchylił zaskarżoną interpretację.
Sąd zgodził się ze spółką, że odsetki od kredytu są wydatkiem ponoszonym w celu zachowania i zabezpieczenia źródła przychodu. Kredyt zabezpieczy płynność finansową i jej bieżącą działalność przez umożliwienie zaspokojenia roszczeń wspólnika z tytułu dywidendy.
Izba skarbowa zaskarżyła ten wyrok do NSA, który również oddalił skargę (wyrok z 21 września 2010 r., II FSK 2118/09). Związana oceną sądu w kolejnej interpretacji izba zgodziła się ze stanowiskiem spółki.
Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą PwC
Komentuje:
Witold Adamowicz, menedżer w Dziale Prawnopodatkowym PwC
Ta korzystna dla podatnika interpretacja została wydana po przegranej przez ministra finansów skardze kasacyjnej.
Izba skarbowa uznając stanowisko podatnika za prawidłowe, odstąpiła od uzasadnienia. Trudno zatem stwierdzić, czy argumenty zawarte w uzasadnieniu wyroku NSA przekonały ministra i zaobserwujemy zmianę linii interpretacyjnej na korzystną, czy też izba skarbowa wydała taką interpretację wyłącznie dlatego, że była związana orzeczeniem sądu.
Organy podatkowe prezentują zasadniczo niekorzystne dla podatników stanowisko, twierdząc, że odsetki od kredytu na wypłatę dywidendy są związane z zyskiem do podziału (zyskiem po opodatkowaniu).
Ich zdaniem powoduje to, że nie mogą być kosztami uzyskania przychodów w rozumieniu art. 15 ust. 1 ustawy o CIT, bo nie służą osiąganiu przychodu ani nie są związane z zabezpieczeniem lub zachowaniem źródła przychodu. Pogląd taki nie zasługuje na aprobatę.
Moim zdaniem należy w pełni zgodzić się ze stanowiskiem spółki i sądów obu instancji, popieranym również przez przedstawicieli doktryny, że odsetki od kredytu na wypłatę dywidendy mogą być kosztem podatkowym.
Żądanie dywidendy jest prawem wspólnika. Jeżeli zostanie podjęta uchwała o przeznaczeniu zysku do podziału na wypłatę dywidendy, ale spółka nie posiada wystarczających środków pieniężnych do spełnienia takiego zobowiązania (lub nawet posiada, ale zadecydowała o ich innym przeznaczeniu), to podstawowym i biznesowo uzasadnionym rozwiązaniem jest zaciągnięcie kredytu bankowego.
Sytuacja taka jest dość typowa w działalności gospodarczej, a zobowiązanie z tytułu roszczenia o wypłatę dywidendy nie różni się niczym od zobowiązania z tytułu zakupu towarów.
Nieuzasadnione byłoby zatem w takiej sytuacji „karanie” podatnika przez uniemożliwienie mu zaliczenia odsetek od zaciągniętego kredytu do kosztów uzyskania przychodu. Warto zauważyć, że omówiona interpretacja dotyczyła sytuacji nieco odmiennej od typowej.
Dotychczas podatnicy najczęściej argumentowali, że środki pieniężne, które posiadają, zostaną przeznaczone na wypłatę dywidendy, a środki pochodzące z zaciągniętego kredytu zostaną przeznaczone na zachowanie bieżącej płynności.
W tym wypadku podatnik przyznał, że posiadane pieniądze wyda na bieżącą działalność, a kredyt przeznaczy bezpośrednio na wypłatę dywidendy. Zdaniem sądu, z którym należy się tutaj zgodzić, nie wpływa to negatywnie na możliwość potraktowania odsetek od kredytu jako kosztu uzyskania przychodu.
Czytaj także:
odsetki w kosztach uzyskania przychodu
