Wydawało się, że to już pogląd ugruntowany w orzecznictwie.

Okazuje się jednak, że sądy ciągle mają wątpliwości.

Spójrzmy na sprawę rozpatrywaną przez[b] Wojewódzki Sąd Administracyjny w Poznaniu (wyrok z 29 lipca 2010 r., I SA/Po 408/10[/b]).

Spółka z o.o. wybudowała fabrykę na działce, przez którą przebiega droga publiczna. W celu uniknięcia zagrożenia życia i zdrowia pracowników oraz problemów logistycznych podjęto decyzję o budowie odcinka, który omijałby plac, na którym znajdują się budynki. Po zakończeniu inwestycji droga zostanie przekazana gminie. Spółka zapytała fiskusa, czy będzie musiała zapłacić VAT przy tej czynności. Argumentowała, że przekazanie drogi jest związane z jej działalnością. Umożliwi ona bowiem funkcjonowanie fabryki.

Fiskus miał jednak inne zdanie. Podkreślił, że [b]każde przekazanie należących do przedsiębiorstwa towarów bez wynagrodzenia, niezależnie od tego, czy następuje na cele prowadzonej działalności czy też nie, uznać należy za opodatkowaną dostawę[/b] (z pewnymi wyjątkami określonymi w przepisach). W tej sprawie spółka przeniesie na gminę prawo do rozporządzania towarem (drogą) jak właściciel.

Dokona więc dostawy towarów, która podlega opodatkowaniu. Jednocześnie, skoro towary i usługi w ramach realizowanej inwestycji związane będą ze sprzedażą opodatkowaną, spółce przysługuje prawo do odliczenia podatku naliczonego.

WSA nie zgodził się z poglądem fiskusa, że każde nieodpłatne przekazanie jest opodatkowane. Podkreślił jednak, że w rozpatrywanej sprawie przeniesienie własności drogi na gminę nie wiąże się z prowadzoną przez spółkę działalnością, jest ona bowiem producentem dodatków paszowych dla zwierząt gospodarskich. Dlatego czynność ta powinna być opodatkowana.

[srodtytul]Ważny jest cel [/srodtytul]

To kontrowersyjne stanowisko. Z opisu stanu faktycznego wynika bowiem, że droga publiczna znajdująca się na terenie fabryki niewątpliwie utrudniała jej funkcjonowanie. Dlatego podjęto decyzję – wydaje się, że logiczną i racjonalną – o jej przesunięciu. Związek z działalnością jest więc wyraźny.

Ten związek dostrzegają sądy w innych sprawach, np. rozstrzygniętej przez[b] WSA w Bydgoszczy (wyrok z 3 sierpnia 2010 r., I SA/Bd 574/10)[/b].

Spółka zbudowała drogę dojazdową do firmy. Przy inwestycji odliczyła VAT. Potem przekazała drogę nieodpłatnie gminie. Czy ta czynność jest opodatkowana? Zdaniem fiskusa jest, ponieważ z [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link] wynika, że nieodpłatne przekazanie (niezależnie od celu) zostało zrównane z odpłatną dostawą towarów.

Bydgoski WSA podkreślił jednak, że z literalnego brzmienia art. 7 ust. 2 ustawy o VAT wynika, iż odnosi się on do takiego przekazania towarów, które nastąpiło wyłącznie na cele inne niż związane z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem. Przepis ten pomija nieodpłatne przekazania, które zostały dokonane na cele związane z przedsiębiorstwem.

Powołał się na [b]wyrok Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 marca 2009 r. (I FPS 8/08)[/b], w którym uznano, że przekazanie bez wynagrodzenia towarów na cele związane z przedsiębiorstwem nie stanowi dostawy, nawet jeżeli podatnikowi przysługiwało prawo do odliczenia VAT przy ich nabyciu.

[srodtytul]Związek z przedsiębiorstwem[/srodtytul]

WSA podkreślił też, że fiskus w interpretacji nie wyjaśnił, co należy rozumieć przez „cele inne niż związane z prowadzonym przedsiębiorstwem”.

Tymczasem w [b]wyroku z 24 lutego 2010 r. (I FSK 1737/08) NSA uznał, że przekazanie na cel związany z prowadzonym przez podatnika przedsiębiorstwem należy rozumieć szeroko. Jest to taki cel, który służy nie tylko funkcjonowaniu wewnętrznemu firmy, ale również jej rozwojowi[/b], a więc także zwiększeniu konkurencji na rynku, polepszeniu wyników na zewnątrz. Nie ma znaczenia to, że po przekazaniu towarów przestają one funkcjonalnie służyć przedsiębiorstwu.

Tak więc negowanie związku czynności przekazania drogi z działalnością jest nieuzasadnione.

[ramka][b]Osiedlowa infrastruktura w kosztach[/b]

Deweloper, który przekazał bezpłatnie miastu kompleks boisk, może zaliczyć do kosztów wydatki na jego budowę.

Jest bowiem szansa, że dzięki tej inwestycji osiągnie większe przychody ze sprzedaży mieszkań. To wnioski z [b]wyroku Naczelnego Sądu Administracyjnego z 15 czerwca 2010 r. (sygn. II FSK 2113/09)[/b].

Spór z fiskusem dotyczył interpretacji podatkowej, o którą wystąpiła spółka prowadząca działalność polegającą na budowie i sprzedaży mieszkań. Nabyła ona od miasta prawo wieczystego użytkowania gruntu, na którym zamierzała postawić osiedle mieszkaniowe.

Zobowiązała się też do zbudowania trzech boisk na wydzielonej części gruntu, która miała być później oddana miastu.

We wniosku o interpretację zapytała, czy wydatki na budowę boisk mogą być kosztem uzyskania przychodów.

Zdaniem fiskusa nie jest to możliwe. Nie można ich powiązać z przychodem, gdyż spółka nie otrzymała wynagrodzenia za wybudowanie boisk. Takim wynagrodzeniem nie jest prawo do budowy mieszkań w ilości większej, niż zakładano pierwotnie.

Spółka zaskarżyła interpretację do wojewódzkiego sądu administracyjnego. Ten przyznał jej rację. Podkreślił, że spółka zobowiązała się zainwestować w obiekty sportowe, aby uzyskać prawo do budowy większej ilości mieszkań. Widać więc związek poniesionych wydatków z przychodem z działalności.

Pogląd ten podtrzymał NSA. Przyznał, że uzależnienie zgody miasta na wybudowanie większej ilości mieszkań od zobowiązania się dewelopera do wykonania boisk przesądza o możliwości odliczenia poniesionych wydatków.[/ramka]

[b]Czytaj też artykuł [link=http://www.rp.pl/artykul/55946,539233-Kiedy-wydatki-na-infrastrukture-przekazywana-miastu-sa-kosztem.html]"Kiedy wydatki na infrastrukturę przekazywaną miastu są kosztem"[/link][/b]