Przesłanką decydującą o kwalifikacji danego wyjazdu jako podróży służbowej jest jej związek z prowadzoną działalnością gospodarczą. Dlatego też za podróż służbową należy uznać bezpośrednie wykonywanie przez przedsiębiorcę zadań związanych z prowadzoną działalnością gospodarczą poza siedzibą firmy, zarówno w kraju, jak i poza jego granicami.
Okoliczność, że podróże stanowią istotę prowadzonej działalności gospodarczej, nie wyklucza możliwości zaliczenia do kosztów uzyskania przychodów wartości diet stanowiących ekwiwalent pieniężny przeznaczony na pokrycie zwiększonych kosztów w czasie podróży służbowych.
O ile zatem podróże zagraniczne, jakie odbywa czytelnik, są podróżami służbowymi związanymi z prowadzoną przez niego pozarolniczą działalnością gospodarczą, o tyle w ciężar kosztów uzyskania przychodów tejże działalności może zaliczyć diety związane z tymi podróżami.
[b]Ale uwaga![/b] Tylko w części nieprzekraczającej wysokości diet przysługujących pracownikom, określonej w odrębnych przepisach wydanych przez właściwego ministra, tj. dla podróży zagranicznych. Potwierdza to interpretacja[b] Izby Skarbowej w Bydgoszczy z 29 czerwca 2010 r. (ITPB1/415-494/10/AK)[/b].
[i]Podstawa prawna:
[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=265A3CCED5B3AA6FD2992C3291954A44?id=167999]– rozporządzenie z 19 grudnia 2002 r. w sprawie wysokości oraz warunków ustalania należności przysługujących pracownikowi zatrudnionemu w państwowej lub samorządowej jednostce sfery budżetowej z tytułu podróży służbowej poza granicami kraju (DzU nr 236, poz. 1991 ze zm.)[/link].[/i]
