[b]Uznał tak dyrektor Izby Skarbowej w Katowicach w interpretacji nr IBPBI/1/415-209/10/ZK.[/b] Rozpatrywał on sprawę przedsiębiorcy, który do istniejącego budynku dobudował inny, ale bez wymaganego pozwolenia.
Organ nadzoru budowlanego nałożył na niego opłatę legalizacyjną w wysokości 150 tys. zł. Wnioskodawca pytał, czy wydatek ten może być kosztem podatkowym i czy może powiększyć wartość wybudowanego w ten sposób środka trwałego.
Dyrektor IS przypomniał, że zgodnie z art. 23 ust. 1 pkt 15 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=7884A5F4CEECD8EF7A79756B06C68EB7?id=346580]ustawy o PIT[/link] za koszty uzyskania przychodów nie uważa się grzywien i kar pieniężnych orzeczonych w postępowaniu karnym, karnym skarbowym, administracyjnym oraz o wykroczenia.
Zgodnie z art. 49 ust. 2 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=15F072131A5E37397C57324E0F27BC38?id=183262]prawa budowlanego[/link] do opłaty legalizacyjnej stosuje się odpowiednio przepisy dotyczące kar, o których mowa w art. 59f ust. 1 tej ustawy, z tym że stawkę opłaty mnoży się przez 50.
Stosownie zaś do art. 22 ust. 8 ustawy o PIT kosztem uzyskania przychodów są odpisy z tytułu zużycia środków trwałych oraz wartości niematerialnych i prawnych (odpisy amortyzacyjne). Odpisy te dokonywane są od ich wartości początkowej. Za wartość początkową uważa się koszt wytworzenia.
Dyrektor IS uznał, iż opłata legalizacyjna ma charakter kary nałożonej w postępowaniu administracyjnym, która nie stanowi kosztu uzyskania przychodu, nie może zatem być elementem kosztu wytworzenia środka trwałego. Nie może więc powiększać wartości początkowej budynku, będącej podstawą naliczania odpisów amortyzacyjnych zaliczanych w ciężar kosztów uzyskania przychodów.
