[b]Tak stwierdziła Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 9 kwietnia 2010 r. (ITPP1/443-67/10/AT).[/b]

Spółka zawarła z kontrahentem umowę o współpracy finansowej. Strony zobowiązały się wzajemnie do udzielania wsparcia finansowego, tj. do udzielania sobie wzajemnie pożyczek pieniężnych. Zarówno pożyczkodawca, jak i pożyczkobiorca są czynnymi podatnikami VAT.

Na podstawie zawartej umowy następuje wypłata środków pieniężnych drugiej stronie, która jednocześnie zobowiązana jest do zapłaty oprocentowania w wysokości określonej w umowie.

Spółka pytała, czy udzielanie pożyczek w ramach zawartej umowy podlega VAT jako usługa pośrednictwa finansowego, która jednocześnie korzysta ze zwolnienia od tego podatku na podstawie art. 43 ust. 1 pkt 1 ustawy o VAT. Zdaniem spółki skoro opisana czynność została wymieniona w klasyfikacjach statystycznych jako usługa pośrednictwa finansowego i nie została wyłączona ze zwolnienia z opodatkowania na podstawie załącznika nr 4 do ustawy o VAT, będzie korzystała w całości z tego zwolnienia.

Organ podatkowy podzielił stanowisko spółki. Potwierdził, że usługa udzielania pożyczek świadczona poza systemem bankowym, za którą spółka pobiera odpłatność w postaci odsetek, podlega przepisom ustawy o VAT i jako niewymieniona w załączniku nr 4 do ustawy korzysta ze zwolnienia z tego podatku. Jednocześnie organ zaznaczył, że taka kwalifikacja jest uzależniona od prawidłowego przyporządkowania przez spółkę świadczonych usług do odpowiedniego grupowania PKWiU.

[i]Autor jest konsultantantem w Zespole Zarządzania Wiedzą PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka][b]Komentuje Krzysztof Kamieniak, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers:[/b]

Stanowisko Izby Skarbowej w Bydgoszczy jest spójne z linią interpretacyjną przyjętą przez organy podatkowe, zgodnie z którą pożyczki udzielane przez podatników VAT poza systemem bankowym korzystają ze zwolnienia z VAT.

Organy podatkowe zgodnie stwierdzają, że udzielanie przez podatnika VAT pożyczek można – w świetle przepisów o VAT – uznać za świadczenie usług, niezależnie od częstotliwości udzielania tych pożyczek oraz zakresu statutowej działalności podatnika. Warto zaznaczyć, że jeszcze kilka lat temu niektóre organy twierdziły, że pożyczki udzielane w sposób „sporadyczny” nie są objęte zakresem [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link]. Omawiana interpretacja jednak jednoznacznie potwierdza, że spółka „będzie świadczyć odpłatną usługę, podlegającą opodatkowaniu podatkiem VAT”.

Ustawa o VAT zasadniczo wymaga, by usługi wymienione w klasyfikacjach statystycznych, wydanych na podstawie przepisów o statystyce publicznej, były identyfikowane za pomocą tych klasyfikacji (tzn. PKWiU z 1997 r.). Spółka zakwalifikowała pożyczki udzielane kontrahentowi jako „usługi udzielania pożyczek świadczone poza systemem bankowym”, oznaczone symbolem PKWiU 65.22.1. Zgodnie z ustawą o VAT usługi te są zwolnione z podatku.

W interpretacji zaznaczono jednak, że usługa udzielania pożyczek korzysta ze zwolnienia z VAT, „o ile czynność ta została prawidłowo sklasyfikowana w grupowaniu PKWiU 65.22.1”. Warunkowy charakter tego stwierdzenia może rodzić niepokój podatników, bo otrzymanie pozytywnej interpretacji nie zapewni im satysfakcjonującej ochrony przed ryzykiem podatkowym w razie ewentualnego zakwestionowania prawidłowości klasyfikacji statystycznej udzielonych pożyczek.

Dlatego w praktyce podatnicy często zabezpieczają się przed tego typu ryzykiem, występując najpierw do Ośrodka Standardów Klasyfikacyjnych Urzędu Statystycznego w Łodzi z prośbą o wydanie potwierdzenia, że świadczone przez nich usługi udzielania pożyczek mieszczą się w grupowaniu PKWiU 65.22.1, a dopiero następnie do organów podatkowych z wnioskiem o wydanie interpretacji podatkowej.

Wskazane zwolnienie ma także znaczenie dla opodatkowania podatkiem od czynności cywilnoprawnych, bowiem zasadniczo transakcje zwolnione z VAT nie podlegają temu podatkowi.[/ramka]