Sprzedaż składników majątku likwidowanej spółki jawnej podlega VAT

[b]Tak uznała Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 18 marca 2010 r. (IPPP1-443-83/10-4/PR).[/b]

Spółka jawna jest czynnym podatnikiem VAT, jednak z powodu śmierci jednego ze wspólników podjęto uchwałę o jej likwidacji. Pozostały wspólnik, który stał się jej likwidatorem, zamierza powołać nową firmę – sp. z o.o., prowadzącą tę samą działalność.

Dwóch wspólników nowej spółki zamierza kupić połowę majątku spółki jawnej od likwidatora i wnieść ją jako swoje udziały. Były wspólnik natomiast wniesie, jako swój udział, drugą połowę. W ten sposób cały majątek spółki jawnej nabędzie spółka z o.o.

We wniosku o interpretację przepisów wspólnik likwidator podkreślał, że nabywane nieruchomości i ruchomości należą do przedsiębiorstwa spółki jawnej, służą bowiem do prowadzenia jego działalności.

We wniosku o interpretację przepisów podatkowych pytał, czy do tej sprzedaży ma zastosowanie art. 6 [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link], wyłączający ją z opodatkowania, a jednocześnie to potwierdzał.

Organ podatkowy nie zgodził się z tym. Stwierdził, że składniki materialne i niematerialne przedsiębiorstwa spółki nie mają cech właściwych dla przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 55[sup]1[/sup] kodeksu cywilnego ani nie są zorganizowaną częścią przedsiębiorstwa w rozumieniu art. 2 pkt 27e ustawy o VAT.

Zatem art. 6 pkt 1 ustawy o VAT nie miał w tej sprawie zastosowania. Z uwagi na to, że dochodzi do zbycia jedynie części własności przedsiębiorstwa, tworzące je składniki materialne (w tym nieruchomości) i niematerialne faktycznie przestają stanowić jednolity zespół, co oznacza, że nie mamy tu do czynienia ze zbyciem przedsiębiorstwa, ale jego pojedynczych składników.

Zbycie to spełnia definicję dostawy towarów, ewentualnie świadczenia usług, o których mowa w art. 7 i 8 ustawy o VAT i jest, co do zasady, czynnością podlegającą VAT.

[i]Autorka jest konsultantką w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową PricewaterhouseCoopers[/i]

[ramka][b]Komentuje Ewelina Dumania, starsza konsultantka w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers:[/b]

Interpretacja dotyczy ważnego zagadnienia, jakim jest klasyfikacja przedmiotu transakcji dla celów VAT. Zgodnie z polskimi przepisami transakcja, której przedmiotem są składniki aktywów, może być klasyfikowana jako dotycząca:

- indywidualnych aktywów,

- całego przedsiębiorstwa zbywcy lub

- zorganizowanej części przedsiębiorstwa (zcp) zbywcy.

W zależności od zakwalifikowania przedmiotu transakcji do jednej z tych kategorii różne mogą być jej skutki podatkowe.

Sprzedaż indywidualnych aktywów podlega ustawie o VAT i w zależności od określonych cech przedmiotu transakcji może być opodatkowana VAT według właściwej stawki albo zwolniona z tego podatku. Natomiast sprzedaż przedsiębiorstwa lub zcp pozostaje poza zakresem opodatkowania VAT z uwagi na wyłączenie zawarte w art. 6 ustawy o VAT.

Dla celów VAT należy posługiwać się definicją przedsiębiorstwa zawartą w art. 55[sup]1[/sup] [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=86F27ADE2102E1D67842E76D535F1BD1?id=70928]kodeksu cywilnego[/link] oraz definicją zcp z art. 2 ust. 27e ustawy o VAT. Mimo istnienia tych definicji odpowiednie zakwalifikowanie przedmiotu transakcji do jednej z tych kategorii rodzi w praktyce duże trudności.

Kwestia ta była wielokrotnie przedmiotem rozstrzygnięć organów skarbowych i sądów administracyjnych. Przykładowo w [b]interpretacji z 13 lutego 2009 r. (ILPP2/443-1061/08-2/MN) Izba Skarbowa w Poznaniu[/b] wskazała na analogiczne przesłanki zakwalifikowania przedmiotu transakcji jako zcp, do jakich nawiązał dyrektor w komentowanej interpretacji (tj. wyodrębnienie finansowe, organizacyjne i możliwość niezależnego realizowania określonych zadań gospodarczych).

Z kolei, jak zauważył m.in. [b]Wojewódzki Sąd Administracyjny w Krakowie w wyroku z 30 grudnia 2009 r. (I SA/Kr 1595/09)[/b], w orzecznictwie Sądu Najwyższego przyjmuje się, że strony – jak wynika z art. 55[sup]2[/sup] k.c. – mają swobodę co do tego, jakie elementy tworzące przedsiębiorstwo objąć przedmiotem czynności prawnej, z tym że swoboda w wyłączeniu poszczególnych składników nie może iść tak daleko, aby zakres wyłączeń przekreślił istotę przedsiębiorstwa.

Dlatego zbywane przedsiębiorstwo powinno obejmować co najmniej te składniki, które determinują spełniane przez nie funkcje.

W świetle powyższego stanowisko izby wydaje się słuszne.[/ramka]