[b]Potwierdziła to Izba Skarbowa w Bydgoszczy w interpretacji z 2 lutego 2010 r. (ITPP1/443-1085a/09/DM).[/b]
Spółka kapitałowa wystąpiła z wnioskiem o przekształcenie swojej zaległości wobec wspólnika z tytułu opłaty za wieczyste użytkowanie gruntu oraz podatku od nieruchomości na udziały w spółce. Wspólnik zamierza przystać na propozycję spółki i dokonać konwersji swoich wierzytelności na udziały w kapitale zakładowym spółki przez potrącenie umowne.
W zamian za wkład niepieniężny (aport) w postaci wierzytelności miałby najpierw objąć swoje udziały w kapitale zakładowym a następnie dokonać potrącenia umownego. Zdaniem wspólnika taki aport należy uznać za dostawę towaru podlegającą VAT.
Organ podatkowy nie zgodził się z taką interpretacją. Wskazał, że wierzytelność to prawo majątkowe będące przedmiotem obrotu gospodarczego. W konsekwencji przeniesienie wierzytelności z majątku dotychczasowego wierzyciela do majątku nabywcy wierzytelności jest rozporządzeniem prawem majątkowym – wykonaniem przysługującego mu prawa własności.
W związku z tym, w opinii organu, [b]czynności polegającej na zbyciu własnej wierzytelności nie można uznać za dostawę towaru[/b] w rozumieniu [link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=17D1F175CBC1000681743E9D550EDE8C?n=1&id=172827&wid=337454]ustawy o VAT[/link].
[b]Zbycie własnych wierzytelności nie jest również świadczeniem usług[/b], ponieważ jest jedynie przejawem wykonania prawa własności w stosunku do wierzytelności powstałej z innego tytułu.
W konsekwencji opisana czynność nie podlega VAT.
[i]Autor jest konsultantem w Zespole Zarządzania Wiedzą Podatkową PricewaterhouseCoopers[/i]
[ramka][b]Komentuje Grzegorz Klarkowski, konsultant w Dziale Prawnopodatkowym PricewaterhouseCoopers:[/b]
Stanowisko organu należy uznać za prawidłowe. Jest to już kolejna indywidualna interpretacja, która potwierdza, że konwersja wierzytelności na udziały nie mieści się w katalogu czynności opodatkowanych VAT.
Jest to specyficzny rodzaj wkładu do spółki. W wyniku konwersji dochodzi do przekształcenia wierzytelności, jaka przysługuje wierzycielowi wobec spółki, w udziały tej spółki. Skutkiem konwersji wierzytelności na udziały jest wygaśnięcie wierzytelności i podwyższenie kapitału zakładowego spółki.
O tym, czy konwersja wierzytelności na udziały jest wkładem niepieniężnym, czy wkładem pieniężnym, decyduje treść uchwały o podwyższeniu kapitału zakładowego spółki [b](por. wyrok NSA z 14 grudnia 2004 r., FSK 2066/04). [/b]
Podatnik występujący o interpretację wyraźnie wskazał, że zamiarem zarówno wierzyciela, jak i spółki będzie konwersja wierzytelności na udziały w formie wkładu niepieniężnego. Nawet gdyby konwersja wierzytelności została dokonana w formie wkładu pieniężnego, nie zmieniłoby to charakteru tej czynności jako nieopodatkowanej VAT.
Wiązałoby się jednak z odmiennymi skutkami w podatku dochodowym.
Należy podkreślić, że aby wniesienie aportu do spółki podlegało VAT, przedmiotem aportu powinna być albo odpłatna dostawa towarów, albo świadczenie usług.
Jak słusznie zauważył organ podatkowy, aport wierzytelności własnych nie jest dostawą towarów. Wierzytelności własnej będącej prawem majątkowym nie można utożsamiać z towarem w rozumieniu przepisów o VAT.
Więcej wątpliwości budzi kwestia uznania aportu wierzytelności własnych za usługę świadczoną na rzecz spółki (dłużnika), do której ta wierzytelność jest wnoszona. Zgodnie bowiem z przepisami ustawy o VAT przez świadczenie usług rozumie się również przeniesienie praw do wartości niematerialnych i prawnych, bez względu na formę, w jakiej dokonano czynności prawnej.
Ustawa o VAT i przepisy wykonawcze do niej nie zawierają definicji wartości niematerialnych i prawnych. Odwołując się jednak do zamkniętego ich katalogu zawartego w ustawie o podatku dochodowym od osób prawnych, należy uznać, że wierzytelność własna nie jest wartością niematerialną i prawną.
W konsekwencji konwersja wierzytelności na udziały nie jest świadczeniem usług, o którym mowa w art. 8 ust. 1 ustawy o VAT, i tym samym nie podlega VAT. [/ramka]
