[link=http://www.rp.pl/aktyprawne/akty/akt.spr;jsessionid=3EC0892953EAF58605FEE453B6E7CBF6?id=115893]Ustawa o CIT[/link] określa stratę jako nadwyżkę kosztów uzyskania przychodów nad przychodami podatkowymi.
Strata może zostać rozliczona w ciągu kolejnych pięciu lat podatkowych, przy czym wysokość odliczenia nie może przekroczyć w żadnym z tych lat 50 proc. kwoty straty.
Ustawa nie stawia natomiast innych wymogów, w szczególności nie określa, czy strata może zostać uwzględniona przy ustalaniu zobowiązań z tytułu zaliczek na podatek dochodowy, czy dopiero przy ustalaniu zobowiązania rocznego.
Strata, w rozumieniu ustawy, ponoszona jest więc wraz z zakończeniem roku podatkowego, do jej powstania nie jest zatem konieczne jej formalne wykazanie w zeznaniu podatkowym. Tym samym z rozliczeniem straty podatnik nie musi czekać do momentu złożenia zeznania CIT-8, w którym zostanie ona zadeklarowana, ani tym bardziej do zatwierdzenia sprawozdania finansowego przez udziałowców.
Warto przy tym pamiętać, że moment złożenia zeznania rocznego jest kluczowy dla powstania nadpłaty w podatku dochodowym. Z tych względów dopuszczalne jest obniżenie wysokości dochodu podatkowego uzyskanego już w pierwszym miesiącu po roku, w którym podatnik poniósł stratę, o poniesioną w tym roku stratę do 50 proc. jej wysokości.
Niemniej jednak, jeżeli podatnik w zeznaniu rocznym ostatecznie wykazał stratę w wysokości innej niż ta, która została rozliczona z zobowiązaniami zaliczkowymi, powinien ponownie ustalić poprawną wysokość zaliczek na podatek a także, w razie konieczności, uregulować odsetki od zaległości podatkowych.
[i]Autor jest konsultantem w zespole Tax Management & Accounting Services w biurze PricewaterhouseCoopers w Krakowie[/i]
[b]Więcej o CIT-8 w naszym serwisie:[/b]
[i][link=http://www.rp.pl/temat/275289.html] rp.pl » Dobra Firma » Podatki » Podatek dochodowy » PIT i CIT » Deklaracje i zeznania » CIT-8 [/link][/i]
