[b]Tak uznał dyrektor Izby Skarbowej w Warszawie (nr IPPP2/443-161/09-4/SAP)[/b]. Zdaniem niektórych ekspertów prawa podatkowego ta interpretacja przepisów ustawy o podatku od towarów i usług ucina wątpliwości oraz zarzuty, że możliwe jest wyłudzanie VAT z tytułu tzw. złych długów. Nie będzie więc sytuacji, że podatnik odliczy podatek należny zapłacony do urzędu skarbowego, a następnie sprzeda wierzytelność pośrednikowi (faktorowi) i w ten sposób w ogóle nie zapłaci VAT z tytułu sprzedaży towarów lub świadczonych usług.

[srodtytul]Kiedy korekta [/srodtytul]

Chodzi o art. 89a ustawy o VAT, który reguluje kwestię rozliczenia podatku, gdy wierzytelność okazuje się nieściągalna, a dokładnie jego ust. 4. Zgodnie z nim, jeżeli po dokonaniu korekty należność została uregulowana w jakiejkolwiek formie, podatnik ma obowiązek zwiększyć podatek należny w rozliczeniu za okres, w którym należność została uregulowana. Po częściowym uregulowaniu należności podatek ma być zwiększony proporcjonalnie.

[wyimek]Faktury nieopłacone przez kontrahenta może wykupić osoba trzecia[/wyimek]

Brzmienie tej regulacji nie jest dostatecznie jasne dla niektórych podatników. A dokładnie mówiąc, nie wiedzą oni, czy korekty deklaracji podatkowej dotyczącej podatku należnego dokonać mają tylko wtedy, gdy kontrahent sam zapłaci należność wynikającą z faktury, czy także po sprzedaży wierzytelności faktorowi (pośrednikowi), który sam zajmie się potem odzyskaniem od nieuczciwego kontrahenta całej kwoty brutto.

Zdaniem dyrektora mazowieckiej Izby Skarbowej przepis nie wymaga, aby należność została uregulowana wyłącznie przez dłużnika. Oznacza to, że również po uregulowaniu należności lub jej części przez podmiot trzeci u podatnika powstanie obowiązek rozliczenia podatku należnego za okres, w którym to nastąpiło.

W spółce, która wystąpiła z wnioskiem o interpretację przepisów, a otrzyma od faktora należność w dwóch ratach (jedną po zbyciu wierzytelności, a drugą po wyegzekwowaniu przez faktora należności), obowiązek rozliczenia podatku należnego powstanie dwa razy. Organ podatkowy nie ma w tej kwestii żadnych wątpliwości także z tego względu, że podobny mechanizm obowiązuje również kontrahentów, którzy spłacają faktury z opóźnieniem.

[srodtytul]Kiedy odliczenie [/srodtytul]

Zgodnie bowiem z art. 89b ust. 1 ustawy o VAT kontrahent, który otrzyma zawiadomienie informujące, że wierzyciel chce skorygować podatek należny i mimo to nie uregulował należności w ciągu 14 dni od jego otrzymania, będzie musiał skorygować deklarację podatkową, by odpowiednio pomniejszyć podatek naliczony (a gdy go nie ma – odpowiednio powiększyć kwotę podatku należnego) o kwotę podatku wynikającą z nieuregulowanych faktur. Z kolei gdy ureguluje należności już po korekcie wierzyciela, ma prawo zwiększyć kwotę podatku naliczonego (lub jego części).

Tym samym, jak uznał fiskus, kontrahent po uregulowaniu należności faktorowi ponownie będzie mógł zwiększyć kwotę VAT naliczonego wynikającego z uregulowanych faktur. Bo przepis nie wymaga uregulowania należności na rzecz wierzyciela. Mówi jedynie o uregulowaniu należności.

[ramka][b]Opinia: Roman Namysłowski, doradca podatkowy w Ernst & Young [/b]

Zmiana przepisów w zeszłym roku sprawiła, że przepisy o złych długach nie są już martwe i możliwe jest korzystanie z nich w sytuacji, w której kontrahent nie płaci zobowiązań. Zbycie wierzytelności po skorzystaniu z tej ulgi powinno stanowić i stanowi, zgodnie z obowiązującymi przepisami, przesłankę do korekty deklaracji i konieczności ponownego wykazania podatku należnego. W przeciwnym wypadku brak korekty prowadziłby do uzyskania nieuzasadnionej korzyści, gdyż w niektórych specyficznych wypadkach dostawa towarów lub świadczenie usług nie byłyby obciążone podatkiem VAT. Należy się zgodzić zatem z interpretacją zaprezentowaną przez Ministerstwo Finansów. [/ramka]

Masz pytanie, wyślij e-mail do autorki: [mail=g.lesniak@rp.pl]g.lesniak@rp.pl[/mail]