Wielu przedsiębiorców prowadzi działalność gospodarczą polegającą głównie na wynajmie nieruchomości. Niektórzy z nich budują obiekty np. handlowo-usługowe, które wynajmują w stanie surowym zamkniętym właścicielom innych firm. Dopiero najemcy takich budynków dokonują ich odpowiedniej adaptacji.
W praktyce powstają jednak wątpliwości, czy budynki znajdujące się w stanie surowym zamkniętym można zakwalifikować do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych.
[srodtytul]W określonym terminie[/srodtytul]
Odpisów amortyzacyjnych dokonuje się – generalnie – od wartości początkowej środków trwałych lub wartości niematerialnych i prawnych, począwszy od pierwszego miesiąca następującego po tym, w którym wprowadzono je do ewidencji (wykazu). Można ich dokonywać do końca tego miesiąca, w którym następuje zrównanie sumy odpisów amortyzacyjnych z wartością początkową lub w którym postawiono np. środek trwały w stan likwidacji, zbyto lub stwierdzono jego niedobór.
[srodtytul]... i po spełnieniu warunków[/srodtytul]
Aby dany przedmiot mógł być uznany za środek trwały, musi spełniać następujące warunki: stanowić własność lub współwłasność podatnika, być kompletny i zdatny do użytku w dniu przyjęcia do używania, przewidywany okres używania powinien być dłuższy niż rok, należy go wykorzystywać na potrzeby związane z prowadzoną przez podatnika działalnością.
Kwestie właściwej klasyfikacji danego środka trwałego zostały uregulowane w rozporządzeniu Rady Ministrów w sprawie Klasyfikacji Środków Trwałych (KŚT). Klasyfikacja ta jest usystematyzowanym zbiorem obiektów majątku trwałego służącym m.in. do celów ewidencyjnych, ustalaniu stawek odpisów amortyzacyjnych oraz badań statystycznych.[b] O zaliczeniu danego środka do odpowiedniej klasyfikacji (grupy, podgrupy i rodzaju) środków trwałych decyduje jego przeznaczenie oraz konstrukcja i wyposażenie.[/b]
[srodtytul]Konieczne pozwolenie na użytkowanie[/srodtytul]
Według ustawy o PIT środek trwały, m.in. budynek, podlega amortyzacji, gdy w dniu przyjęcia do używania jest kompletny i zdatny do użytku. Składnik majątku spełnia te kryteria, jeżeli jest wyposażony we wszystkie elementy konstrukcyjne umożliwiające jego funkcjonowanie zgodnie z przeznaczeniem.
Aby więc budynek mógł być wprowadzony do ewidencji środków trwałych, a następnie amortyzowany, musi być w dniu przyjęcia do użytkowania kompletny i zdatny do użytku. Taki pogląd wyrażają organy podatkowe, m.in.[b] Izba Skarbowa w Warszawie w interpretacji z 10 marca 2009 r. (IPPB1/415-39/09-4/KS)[/b].
Generalnie więc należy przyjąć, że budynek lub budowlę można uznać za zdatną do użytku i kompletną z chwilą uzyskania stosownych pozwoleń na użytkowanie obiektu budowlanego.
Oznacza to, że budynek, który został oddany do użytkowania na podstawie uzyskanej od powiatowego inspektora nadzoru budowlanego ostatecznej decyzji o pozwoleniu na użytkowanie, spełnia warunek kompletności i zdatności do użytku. Tym samym według przepisów ustawy o PIT stanowi środek trwały podlegający amortyzacji.
[ramka][b]Przykład[/b]
Pan Grzegorz zarejestrował działalność gospodarczą, której głównym celem jest wynajem nieruchomości. Przedsiębiorca ten wybudował budynek handlowo-usługowy w stanie surowym zamkniętym i na podstawie umowy najmu wynajął go firmie, której właścicielem jest pan Mateusz. Ten zaś zaadaptował budynek zgodnie z obowiązującym projektem i zezwoleniem budowlanym. W momencie oddania budynku do użytkowania została już wydana przez powiatowego inspektora nadzoru budowlanego ostateczna decyzja o pozwoleniu na użytkowanie obiektu. Budynek był zatem kompletny i zdatny do użytku. W związku z tym wspomniany obiekt handlowo-usługowy można zaliczyć do środków trwałych i dokonywać odpisów amortyzacyjnych. [/ramka]
