Jak obliczyć wysokość pomocy publicznej w przypadku jednorazowej amortyzacji? Nie jest to przecież korzyść wynosząca tyle, ile mniej zapłacę podatku poprzez rozliczenie całego kosztu w bieżącym roku. Bez korzystania z szybkiej amortyzacji wydatek ten też znalazłby się w kosztach, ale w okresie kilku lat. Przy niskiej inflacji i stałej stopie podatku korzyści finansowe są niewielkie, ta pomoc bardziej służy zachowaniu płynności finansowej, bo mam środki w wysokości niezapłaconego podatku dochodowego od razu, a nie w okresie pięciu czy siedmiu lat.
Jednorazowy odpis amortyzacyjny stanowi pomoc de minimis. Jej ogólna kwota nie może przekroczyć co do zasady 200 tys. euro w okresie trzech lat.
O tym, jak obliczyć wysokość takiego wsparcia, mówi rozporządzenie Rady Ministrów z 11 sierpnia 2004 r. w sprawie szczegółowego sposobu obliczania wartości pomocy publicznej udzielanej w różnych formach (DzU nr 194, poz. 1983 ze zm.). W przypadku gdy pomoc przyznawana jest w formie innej niż dotacja, jej kwotę wyraża się jako ekwiwalent dotacji brutto (EDB). Rozporządzenie precyzuje, że przez ekwiwalent dotacji brutto należy rozumieć kwotę pomocy, którą otrzymałby beneficjent pomocy lub podmiot ubiegający się, gdyby uzyskał ją w formie dotacji, bez uwzględnienia opodatkowania podatkiem dochodowym.
Dla przyspieszonej amortyzacji wartością pomocy jest korzyść, jaką uzyskuje podatnik w związku z rozpoznaniem kosztu uzyskania przychodu, a więc zmniejszeniem podstawy opodatkowania, a w konsekwencji podatku w danym roku, w porównaniu z wartością odpisów amortyzacyjnych, jakich dokonałby w danym roku przy zastosowaniu stawki maksymalnej, określonej na podstawie przepisów, przy uwzględnieniu możliwych do zastosowania w danej sytuacji współczynników zwiększających. Szczegółowy wzór służący do obliczania EDB w omawianej sytuacji zawarty jest w § 4 pkt 15 rozporządzenia. Uwzględnia on między innymi:
- łączną wartość odpisów amortyzacyjnych stanowiących pomoc publiczną, ustalanych dla celów podatkowych,
- łączną wartość odpisów amortyzacyjnych niestanowiących pomocy, jakich dokonałby beneficjent pomocy lub podmiot ubiegający się w danym roku przy zastosowaniu stawki maksymalnej, określonej na podstawie przepisów, przy uwzględnieniu możliwych do zastosowania w danej sytuacji współczynników zwiększających,
- liczbę lat amortyzowania danego środka dla metody amortyzacji stanowiącej pomoc publiczną,
- stawkę podatkową,
- liczbę lat amortyzowania danego środka dla amortyzacji niestanowiącej pomocy publicznej.
Autorzy są doradcami podatkowymi, partnerami w Sendero tax & legal we Wrocławiu
