Spółka prowadziła działalność w zakresie wydobywania torfu. Jej zdaniem grunty zajęte pod kopalnie odkrywkowe podlegają opodatkowaniu jak grunty związane z działalnością gospodarczą (czyli według wyższych stawek) tylko w miesiącach, w których możliwe jest wydobycie złoża (od maja do końca września). W pozostałym okresie tracą związek z prowadzoną działalnością, bo wydobycie torfu nie jest możliwe z uwagi na ujemną temperaturę i podtopienia. Zdaniem spółki powyższa właściwość to cecha techniczna gruntu, o jakiej mówi art. 1a ust. 1 pkt 3 ustawy z 12 stycznia 1991 r. o podatkach i opłatach lokalnych, która uniemożliwia wykorzystanie go w prowadzonej działalności.
Zdaniem fiskusa wskazane przez spółkę okoliczności nie mają charakteru cech technicznych uniemożliwiających wydobycie kopaliny przez cały rok. WSA w Olsztynie uchylił zaskarżoną decyzję, jednak tylko w części przychylił się do poglądu podatnika. Zdaniem sądu grunt nie traci związku z prowadzoną działalnością z tego powodu, że nie można w pewnych okresach roku prowadzić wydobycia złóż. Nie stanowi to bowiem takiej cechy technicznej gruntu, która uniemożliwia wykorzystanie go do prowadzonej działalności. O tym że grunt charakteryzuje się taką cechą, będzie można powiedzieć dopiero wtedy, gdy wyczerpią się zawarte w nim złoża.
Powodem uchylenia decyzji były natomiast braki w ustaleniach organów podatkowych co do ilości gruntów podlegających rekultywacji oraz zadrzewionych i zakrzewionych, co mogło mieć wpływ na wysokość podatku (taki zarzut podniosła spółka w skardze).
Wyrok ten potwierdza dotychczasową linię orzecznictwa w kwestii wysokości stawek podatku od nieruchomości. Sąd potwierdził ogólną zasadzę, że podatek od nieruchomości jest podatkiem majątkowym, a obowiązek podatkowy związany jest z samym posiadaniem gruntu przez przedsiębiorcę, a nie z faktem rzeczywistego prowadzenia na danej nieruchomości działalności. Zasadniczo grunty będące w posiadaniu przedsiębiorcy traktowane są dla celów opodatkowania jako związane z działalnością gospodarczą. Objęcie gruntów niższą stawką możliwe jest tylko w przypadkach, w których dany grunt obiektywnie nie może być wykorzystywany w działalności, przy czym przyczyna musi wynikać z jego cech. Taką obiektywną przesłanką jest objęcie gruntu rekultywacją, która wyklucza możliwość prowadzenia na nim działalności gospodarczej, zwłaszcza wydobywczej. Natomiast warunki klimatyczne chwilowo uniemożliwiające wydobycie nie stanowią takiej przesłanki. Nie są to bowiem względy techniczne nieruchomości, ale specyfika klimatu. Stwierdzenie, że grunty nie będą związane z działalnością gospodarczą po wyczerpaniu się złóż, można uznać za kontrowersyjne. Moim zdaniem grunty te będą mogły w dalszym ciągu potencjalnie być wykorzystywane na działalność gospodarczą, jedynie nie na wydobywczą. Rodzaj prowadzonej działalności nie powinien natomiast wpływać na powstanie lub brak obowiązku podatkowego.
