- Producent i dystrybutor zawarli umowę handlową regulującą warunki współpracy w zakresie dostawy wyrobów między nimi. Na jej podstawie producent sprzedaje swoje wyroby i towary dystrybutorowi prowadzącemu punkty detalicznej.
Czytaj także: Wpływ VAT na opłacalność inwestycji deweloperskiej
Zgodnie z umową rozliczenie za dostawy następuje na podstawie faktury opiewającej na cenę wynikającą z cennika ustaloną na podstawie dostarczonych towarów. W interesie producenta jest, aby dystrybutor prowadził funkcjonujące punkty detaliczne, w których sprzedaje głównie wyroby producenta i ma zakaz sprzedaży towarów stanowiących dla niego konkurencję. W związku z tym ustalili oni docelowy poziom rentowności, na jakim dystrybutor powinien prowadzić działalność, żeby mógł bez problemów finansowych prowadzić swoje punkty handlowe, a producent ma partycypować w osiąganiu docelowego poziomu rentowności. Zgodnie z zawartą umową, jeśli w danym roku podatkowym poziom rentowności dystrybutora, prowadzącego działalność zgodnie z zasadami określonymi w umowie, będzie niższy niż poziom docelowy, producent ma obowiązek wyrównać poziom rentowności. Celem rozliczenia pomiędzy producentem a dystrybutorem jest skorygowanie okresowego wyniku (rentowności) dystrybutora osiąganego na podstawowej działalności operacyjnej, do poziomu rynkowego. Wyrównanie poziomu docelowej rentowności ma następować na podstawie noty księgowej wystawionej przez producenta. Czy spółka będąca producentem, słusznie uważa, że kwota otrzymywana od niego przez dystrybutora tytułem wyrównania rentowności nie stanowi wynagrodzenia za świadczenie usług przez dystrybutora, a czy tym samym nie powinna być opodatkowana VAT i udokumentowana fakturą oraz czy można uznać, że wynagrodzenia producenta z tytułu dostawy towarów, a tym samym nie musi być udokumentowane fakturami korygującymi? – pyta czytelnik.
Istota problemu w tej sprawie sprowadza się do ustalenia, czy kwota wypłacana tytułem wyrównania poziomu rentowności ma wpływ na opodatkowanie podatkiem VAT. Należy zatem zbadać czy zachodzi powiązanie pomiędzy dokonanym wyrównaniem rentowności a kwotą należną za konkretne towary.
W opisanej w pytaniu sprawie, rozliczenie pomiędzy producentem i dystrybutorem ma na celu skorygowanie okresowego wyniku (rentowności) dystrybutora osiąganego na podstawowej działalności operacyjnej do poziomu rynkowego. Celem tego rozliczenia jest doprowadzenie do sytuacji, w której poziom jego rentowności będzie na akceptowalnym poziomie. Nie oznacza to jednocześnie korekty cen zakupu towarów od producenta – korygowana jest rentowność realizowana na podstawowej działalności operacyjnej. Rozliczenie pomiędzy producentem i dystrybutorem nie dotyczy zatem konkretnych dostaw pomiędzy nimi .
Skoro wypłacana kwota tytułem wyrównania rentowności nie odnosi się do konkretnych faktur, poszczególnych pozycji tych faktur, czy też cen pierwotnie stosowanych do dostarczanych towarów, to nie zachodzi powiązanie pomiędzy dokonanym rozliczeniem a kwotą należną za konkretne dostawy towarów, powodujące konieczność korekty rozliczeń dotyczących nabycia towarów. Tym samym nie zachodzą przesłanki, określone w art. 106j ust. 1 ustawy o VAT, uzasadniające konieczność wystawienia faktur korygujących (w szczególności nie dochodzi do udzielenie swego rodzaju rabatu/bonifikaty).
Nie można także przyjąć, że kwota otrzymywana przez dystrybutora od producenta tytułem wyrównania rentowności stanowi wynagrodzenie za świadczenie przez niego usług na rzecz producenta (zob. art. 8 ust. 1 ustawy o VAT). Kwota wypłacana przez producenta nie wiąże się bowiem z żadnymi konkretnymi świadczeniami ze strony dystrybutora. Kwota ta wynika z zasad współpracy pomiędzy stronami, w tym faktu, że producent jest zainteresowany, aby dystrybutor realizował sprzedaż jego wyrobów. Dystrybutor z tytułu otrzymania tej kwoty nie wystawia zatem faktury na rzecz producenta.
Podsumowując, rozliczenie pomiędzy stronami, tytułem wyrównania rentowności stanowi czynność pozostającą poza zakresem opodatkowania VAT. Prawidłowo zatem na udokumentowanie tej czynności wystawiona będzie nota księgowa.
Zaprezentowane stanowisko podzielają organy podatkowe w interpretacji Dyrektora Krajowej Informacji Skarbowej z 2 kwietnia 2019 r. (0114-KDIP4.4012.25.2019.2.AS) oraz interpretacji Izby Skarbowej w Warszawie z 28 kwietnia 2016 r.(IPPP3/4512-207/16-2/IG).
Autor jest doradcą podatkowym
podstawa prawna: ustawa z 11 marca 2004 r. o podatku od towarów i usług (tekst jedn. DzU z 2018 r., poz. 2174 ze zm.)