To teza wyroku z 13 maja 2015 r. Trybunału Sprawiedliwości Unii Europejskiej w sprawie Andrés Rabal Canas przeciwko Nexea Gestión Documental i Fondo de Garantía Salarial (C 392/13).
TSUE zinterpretował przepisy dyrektywy 98/59/WE w sprawie zbliżania ustawodawstw państw członkowskich odnoszących się do zwolnień grupowych. Przepisy krajowe, które odwołują się do pojęcia „przedsiębiorstwa" albo „pracodawcy" jako jednostki właściwej do ustalenia minimalnego progu zwolnień wobec stanu zatrudnienia, mogą być niezgodne z tą dyrektywą, jeśli w konsekwencji prowadziłoby do tego, że minimalny próg redukcji na poziomie „zakładu" został osiągnięty, lecz z uwagi na odwołanie się do pojęcia „przedsiębiorstwa" lub „pracodawcy" prawo nie wymagało zastosowania procedury zwolnienia grupowego.