Nie.

Art. 39

1

§ 1 kodeksu postępowania administracyjnego (dalej: k.p.a.), w brzmieniu obowiązującym od 11 maja br., przewiduje, że doręczenie pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej jest dopuszczalne, jeżeli strona lub inny uczestnik postępowania spełni jeden z następujących warunków:

Środkami komunikacji elektronicznej są rozwiązania techniczne, w tym urządzenia teleinformatyczne i współpracujące z nimi narzędzia programowe, umożliwiające indywidualne porozumiewanie się na odległość przy wykorzystaniu transmisji danych między systemami teleinformatycznymi, a w szczególności poczta elektroniczna (art. 2 pkt 5 ustawy z 19 lipca 2002 r. ?o świadczeniu usług drogą elektroniczną).

Dopiero gdy strona lub inny uczestnik postępowania zrezygnuje z doręczania jej pism za pomocą środków komunikacji elektronicznej, organ ponownie doręcza pisma w tradycyjny sposób, czyli przez operatora pocztowego, swoich pracowników bądź inne upoważnione osoby lub organy (art. 39

1

§ 1d oraz art. 39 k.p.a.).

Doręczenie w formie elektronicznej zastępuje tradycyjne doręczenie, w związku ?z czym niedopuszczalne jest równoczesne doręczanie dokumentu zarówno w postaci papierowej, jak i elektronicznej.

Uczestnik postępowania wybiera sposób doręczenia spośród tych dwóch opcji przewidzianych w k.p.a. (por. wyrok Wojewódzkiego Sądu Administracyjnego w Gorzowie Wielkopolskim z 28 lutego 2013 r., sygn. II SA/Go 43/13).

Organ nie może sam wybierać sposobu doręczenia. Wojewódzki Sąd Administracyjny ?w Krakowie w wyroku z 4 marca 2014 r. (sygn. II SA/Kr 85/14) stwierdził jednak, że art. 39

1

§ 1 k.p.a. nie wyłącza zasady pisemności postępowania. Decyzja doręczona uczestnikowi postępowania w formie papierowej (mimo jego wniosku lub zgody na doręczenia w formie elektronicznej) wchodzi do obrotu prawnego, gdyż adresat miał możliwość zapoznania się z jej treścią. Niedopuszczalna byłaby natomiast sytuacja odwrotna, ?a mianowicie gdyby organ doręczył decyzję ?w formie dokumentu elektronicznego, mimo że uczestnik postępowania o to nie wnioskował i nie uzyskano na to jego zgody. Takie doręczenie nie wywołałoby skutku, gdyż doręczenia elektroniczne są zawsze warunkowe.

podstawa prawna: art. 39, art. 391 ustawy z 14 czerwca 1960 r. – Kodeks postępowania administracyjnego (tekst jedn. DzU z 2013 r. nr 267 ze zm.)

podstawa prawna: art. 2 pkt 5 ustawy z 19 lipca 2002 r. o świadczeniu usług drogą elektroniczną (tekst jedn. DzU z 2013 r. poz. 1422)