Tak,

ponieważ podjęcie uchwały przez radę miasta ?w sprawie wyrażenia zgody na sprzedaż w drodze przetargu nieograniczonego prawa użytkowania wieczystego dzierżawionej nieruchomości nie powoduje ograniczenia czytelnikowi uprawnień przysługujących mu z tytułu umowy dzierżawy. Uchwała stanowi bowiem jedynie rozstrzygnięcie o tym, czy prawo użytkowania wieczystego określonej nieruchomości ma być przeznaczone do sprzedaży. Na tym etapie nie chodzi jeszcze o wykonanie sprzedaży, ale o decyzję, czy nieruchomość ma nadal pozostać w użytkowaniu wieczystym gminy, czy też gmina ma się wyzbyć tego prawa. W tym kontekście uchwała ta nie narusza zatem interesu prawnego dzierżawcy. Nie wpływa ona także na ważność umowy dzierżawy (wyrok WSA w Łodzi z 18 lutego 2014 r., II SA/Łd 1340/13).

Wobec tego uchwała rady miasta nie narusza interesu prawnego lub uprawnienia dzierżawcy i dlatego nawet nie mógłby skutecznie zaskarżyć jej do sądu administracyjnego w trybie art. 101 ust. 1 ustawy ?z 8 marca 1990 r. o samorządzie gminnym (dalej: u.s.g.). Zgodnie z wyrokiem Naczelnego Sądu Administracyjnego z 23 listopada 2005 r. (I OSK 715/2005) zaskarżeniu ?w trybie art. 101 ust. 1 u.s.g. podlega uchwała organu gminy, która jest niezgodna z prawem i jednocześnie godzi w sferę prawną skarżącego, tj. wywołuje negatywne konsekwencje prawne, np. znosi, ogranicza czy uniemożliwia realizację jego uprawnienia, interesu prawnego. O powodzeniu skargi przesądza wobec tego wykazanie naruszenia przez organ konkretnego przepisu prawa wpływającego negatywnie na sytuację prawną skarżącego.

Podobnie w tej kwestii wypowiedział się Sąd Najwyższy w wyroku z 7 marca 2003 r. (III RN 42/2002) wskazując, że wnoszący skargę w trybie art. 101 ust. 1 u.s.g. musi wykazać, że w konkretnym wypadku istnieje związek pomiędzy jego prawnie gwarantowaną (a nie wyłącznie faktyczną) sytuacją a zaskarżoną przezeń uchwałą polegający na tym, że uchwała narusza (czyli pozbawia lub ogranicza) właśnie jego interes prawny lub uprawnienia albo jako indywidualnego podmiotu albo też jako członka określonej wspólnoty samorządowej.

Nie można także zarzucić radzie miasta, że podejmując uchwałę w sprawie wyrażenia zgody na sprzedaż ?w drodze przetargu nieograniczonego prawa użytkowania wieczystego dzierżawionej nieruchomości, wykraczała poza jej kompetencję. Przeciwnie, jak wskazał Naczelny Sąd Administracyjny w wyroku z 7 kwietnia ?2010 r. (I OSK 1748/09), prawidłowo sformułowana uchwała dotycząca sprzedaży nieruchomości powinna zawierać  stwierdzenie o wyrażeniu zgody na dokonanie takiej czynności przez wójta, gdyż do tego ograniczają się kompetencje rady gminy w tym zakresie.

podstawa prawna: art. 18 ust. 2 pkt 9 lit. a, art. 101 ust. 1  ustawy o samorządzie gminnym (tekst jedn. DzU z 2013 r., poz. 594 ze zm.)

podstawa prawna: art. 13 ust. 1 i art. 37 ust. 1 ustawy z 21 sierpnia 1997 r. o gospodarce nieruchomościami (tekst jedn. DzU z 2014 r., poz. 518)