Postępowanie dotyczące orzeczenia zakazu prowadzenia działalności wszczyna się wyłącznie na wniosek. Sam wniosek musi oczywiście spełniać warunki przewidziane dla pozwu. Poza elementami typowymi dla pism procesowych (czyli oznaczeniem sądu, do którego jest skierowane, imieniem i nazwiskiem lub nazwą stron, ich przedstawicieli ustawowych i pełnomocników, oznaczeniem rodzaju pisma, osnową wniosku oraz dowodami na poparcie przytoczonych okoliczności i podpisem strony oraz wymienieniem załączników), powinien wskazywać dokładnie sprecyzowane żądanie i przytoczenie okoliczności faktycznych, które je uzasadniają. Do wniosku trzeba też dołączyć odpis oraz odpisy załączników dla strony przeciwnej.
100 zł wynosi opłata od wniosku o orzeczenie zakazu prowadzenia działalności
Sam wniosek mogą złożyć jedynie osoby wymienione w przepisach. Będą to poza wierzycielem, tymczasowy nadzorca sądowy, zarządca przymusowy, syndyk, nadzorca sądowy albo zarządca, prezes Urzędu Ochrony Konkurencji i Konsumentów, przewodniczący Komisji Nadzoru Finansowego, a także prokurator.
Uprawniony do złożenia wniosku jest jedynie taki wierzyciel, który może uczestniczyć w postępowaniu upadłościowym, a więc wierzyciel, którego wierzytelność umieszczono na liście wierzytelności, lub wierzyciel spełniający warunki wynikające z art. 281 ust. 2 prawa upadłościowego i naprawczego. Jeśli nie ustalono listy wierzytelności lub postępowania nie wszczęto, na wierzycielu spoczywa obowiązek wykazania, że przysługuje mu wierzytelność, która podlegałaby wciągnięciu na listę.
Trzeba też pamiętać, że prawomocne oddalenie wniosku wierzyciela o orzekanie zakazu prowadzenia przez dłużnika działalności gospodarczej nie pozbawia innego wierzyciela, który nie brał udziału w tym postępowaniu, możliwości wystąpienia z takim wnioskiem. Uprawnienie do złożenia wniosku przysługuje zatem wszystkim wierzycielom – stwierdził SN w postanowieniu z 31 stycznia 2007 r. (II CSK 314/06).
